COMMUNICATIO IN SACRIS
ŹRÓDŁA:
KKKW, kan. 670 i 671.
KPK, kan. 844.
Concilium Oecumenicum Vaticanum II: Paulus Papa VI una cum Concilii Patribus, Decretum de
oecumenismo Unitatis redintegratio, 21.11. 1964, AAS 57 (1965) s. 90-112; tekst polski: Sobór Watykaoski II, Konstytucje, dekrety, deklaracje. Poznao 2002, s. 193-208.
(skrót: DE)
Concilium Oecumenicum Vaticanum II: Paulus Papa VI una cum Concilii Patribus, Decretum de
Ecclesiis orientalibus catholicis Ecclesiarum Orientalium, 21.11.1964, AAS 57 (1965) s.
76-89; tekst polski: Sobór Watykaoski II, Konstytucje, dekrety, deklaracje. Poznao
2002, s. 177-186. (skrót: DKW)
Congregatio pro Doctrina Fidei, Declaratio de Iesu Christi atque Ecclesiae unicitate et universalitate salvifica, 6.08.2000, AAS 92 (2000) s. 742-765; tekst polski: Kongregacja Nauki
Wiary, Deklaracja Dominus Iesus o jedyności i powszechności zbawczej Jezusa Chrystusa i Kościoła, 6.08.2000. (skrót: DI)
Ioannes Paulus II, Litterae encyclicae Ut unum sint, 25.05.1995, AAS 87 (1995); tekst polski: Jan
Paweł II, Dzieła zebrane, t. 1, Encykliki, Kraków 2006, s. 617-666.
Katechizm Kościoła Katolickiego, Poznao 1995, n. 1399-1401.
Pontificium Consilium ad Christianorum Unitatem Fovendam, Directorium de re oecumenica,
25.03. 1993, AAS 85 (1993) s. 1039-1119; tekst polski: Communio 14 (1994) s. 3-93.
(skrót NDyr).
Secretarius ad Christianorum Unitatem Fovendam, Instructio Ad totam Ecclesiam. Directorium ad
ea quae a Concilio Vaticano Secundo de re oecumenica promulgata sunt exsequenda, 14.05.1976, AAS 59 (1967) s. 574-592; tekst polski: PPK I, 2, 702-804 (cz. I) oraz
AAS 62 (1970) s. 705-724; tekst polski: PPK III, 2, 5338-5430 (cz. II). (skrót: Dyr)
Secretarius ad Christianorum Unitatem Fovendam, Instructio de pecularibus casibus admittendi
alios christianos ad communionem eucharisticam in Ecclesia catholica, 1.06.1972,
AAS 64 (1972) s. 518-525; tekst polski: PPK V, 1, 9149-9173. (skrót: Instructio)
Secretarius ad Christianorum Unitatem Fovendam, Communicatio quoad Instructionis de
pecularibus casibus admittendi alios christianos ad communionem eucharisticam in
Ecclesia catholica, 17.10.1973, AAS 65 (1973) s. 616-619; tekst polski: PPK VII, 2,
13435-13455.
Zarówno Kodeks Kanonów Kościołów Wschodnich, jak i Kodeks Prawa Kanonicznego
zawierają normy dotyczące kwestii współuczestnictwa w rzeczywistościach świętych katolików i
wiernych, którzy należą do innych Kościołów i Wspólnot Chrześcijaoskich, w sposób specjalny zaś
odnośnie do współuczestnictwa w sakramentach: pokuty, Eucharystii i namaszczenia chorych.
Normy te są co do treści identyczne w obydwu kodeksach, z niewielkimi tylko modyfikacjami
redakcyjnymi. KKKW zawiera ponadto kanon odnośnie do uczestnictwa katolików w kulcie sprawowanym przez innych chrześcijan oraz odnośnie do udostępnienia im miejsc kultu. Odpowiednio normy te znajdują się w kan. 670 i 671 KKKW oraz w kan. 844 KPK Przepisy te kodyfikują
dyspozycje Dekretów o ekumenizmie i o Kościołach Wschodnich Katolickich Soboru Watykao- 17 -
skiego II i Dyrektorium ekumenicznego, promulgowanego jako aplikacja Dekretu o ekumenizmie.
Należy również uwzględnid Katechizm Kościoła Katolickiego z 1992 r. i nowe Dyrektorium w sprawie realizacji zasad i norm dotyczących ekumenizmu z 1993 r. W tym też Dyrektorium zostały
wymienione inne ważniejsze dokumenty Kościoła dotyczące działalności ekumenicznej (NDyr, n.
2). Działalności ekumenicznej poświęcił również Jan Paweł II swoją encyklikę Ut
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)