To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Ciepło właściwe molowe Ciepło właściwe molowe definiuje wzór: gdzie: C - molowe ciepło właściwe, ( J /mol K) n - liczność (ilość substancji w molach) Q - ciepło dostarczane do układu By odróżnić ciepło właściwe molowe oznacza się je wielką literą C . Posługiwanie się ciepłem właściwym molowym jest wygodne, bo dla wielu substancji ma ono taką samą lub podobną wartość. W przypadku gazów ciepło właściwe zależy od rodzaju przemiany, dlatego wprowadzono pojęcie ciepła właściwego przy stałym ciśnieniu c p (ciepło właściwe przemiany izobarycznej ) i przy stałej objętości c v (ciepło właściwe przemiany izochorycznej ). C p i C v używa się w obliczeniach zależnie od tego, czy dana przemiana zachodzi przy stałym ciśnieniu czy przy stałej objętości gazu. Dla gazu doskonałego zachodzi zależność między molowymi ciepłami właściwymi: gdzie: R - uniwersalna stała gazowa (R = 8,314 J/(mol K)). Klasyczna teoria ciepła właściwego określa, że energia kinetyczna na jeden stopień swobody (oznaczany zwykle literą i ) ( zasada ekwipartycji energii ) jednej cząsteczki wynosi kT/2, zatem energia jednego mola gazu doskonałego, która jest sumą energii kinetycznej cząsteczek wyraża się wzorem: gdzie: i - liczba stopni swobody cząsteczki, N - liczba cząsteczek w molu ( liczba Avogadra ) k - stała Boltzmana , T - temperatura Dla: jednoatomowego gazu i = 3, dlatego dwuatomowego gazu i = 5, dlatego Wartości te odpowiadają wyznaczonym ciepłom właściwym gazów szlachetnych (12,5 J/(molK), azotu (20,8 J/(molK), tlenu (20,9 J/(molK) i wodoru (20,3 (J/molK). W niskich temperaturach i pod dużym ciśnieniem ciepło właściwe zmniejsza się. W przypadku ciał stałych ciepło właściwe w niskich temperaturach zależy od trzeciej potęgi temperatury. Ta zależność może być wyprowadzona z modelu Debye'a . Pierwszym historycznie modelem był model Einsteina. Bilans cieplny - w termodynamice to równanie opisujące sumę procesów cieplnych określonego układu termodynamicznego . W pewnym sensie kompletny zapis bilansu cieplnego jest równoważny sformułowaniu I zasady termodynamiki dla szczególnego przypadku analizowanego układu. Bilans cieplny uwzględnia: sumę ciepła dostarczanego do układu z otoczenia sumę ciepła, którą układ wydziela na zewnątrz efekt cieplny procesów zachodzących wewnątrz układu Zgodnie z I zasadą termodynamiki, różnica energii termicznej dostarczanej i wydzielonej z układu równa się zmianie energii wewnętrznej
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (1)
Hakej napisał(a):
2017-10-04 08:09:24
Czy w pierwszym wzorze d oznacza deltę?