chemia organiczna - omówienie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 91
Wyświetleń: 651
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
chemia organiczna  - omówienie  - strona 1 chemia organiczna  - omówienie  - strona 2 chemia organiczna  - omówienie  - strona 3

Fragment notatki:

-1-
Energia jonizacji – jest to najmniejsza energia potrzebna do oderwania jednego elektronu od atomu lub cząsteczki.
Powinowactwo elektronowe – energia wydzielana w wyniku pobrania elektronu podczas tworzenia jonu ujemnego.
Elektroujemność – zdolność do przyciągania elektronu przez atom, grupę lub cząsteczkę.
Reguła oktetu (wg Kossela) w procesie tworzenia wiązań chemicznych atom oddaje, pobiera lub uwspólnia taką liczbę
elektronów aby uzyskać 8 elektronów (oktet) (strukturę najbliższego gazu szlachetnego)
Wiązanie chemiczne – wzajemne oddziaływanie rdzeni atomowych i elektronów walencyjnych tworzących cząsteczkę
chemiczną lub makroskopowy zbiór cząsteczek.
Rodzaje wiązań (jonowe, kowalencyjne, metaliczne)
Wiązanie jonowe (heteropolarne) zostaje utworzone w wyniku przejścia elektronu (elektronów) walencyjnych z atomów
pierwiastka elektrododatniego do atomów pierwiastka elektroujemnego.
..
+ .. - Atomy
. Cl:
Na.
Na :Cl:
..
..
pierwiastków tworzących wiązanie jonowe muszą różnić się znacznie
elektroujemnością. Utworzone jony wiążą siły elektrostatyczne, każdy jon dodatni otoczony jest przez jony ujemne i na
odwrót. Dla związku w którym występują wiązania jonowe nie można podać wzoru sumarycznego, a jedynie zgodnie z
umową podaje się wzór empiryczny.
Związki z wiązaniami jonowymi są ciałami stałymi o wysokich temperaturach topnienia i wysokich temperaturach wrzenia.
Rozpuszczają się w rozpuszczalnikach polarnych, słabo lub wcale w niepolarnych. Reakcje między związkami z wiązaniami
jonowymi przebiegają natychmiastowo.
Wiązanie kowalencyjne (homopolarne) polega na utworzeniu wspólnej pary elektronowej (wiązanie pojedyncze),
ewentualneie dwóch (wiązanie podwójne) lub trzech par elektronowych (wiązanie potrójne) przez dwa atomy, z których
każdy dostarcza na utworzenie dubletu (lub dubletów) taką samą liczbę niesparowanych elektronów.
Związki w których występują wiązania kowalencyjne
..
..
:Cl:
:Cl:
.
charakteryzują się niskimi temperaturami topnienia i
.
Cl
.
temperaturami wrzenia, rozpuszczają się w rozpuszczalnikach
.
..
..
..
..
.C .
. Cl :
: Cl . . C . . Cl:
:Cl.
Cl C Cl
..
..
..
.
..
niepolarnych.
Między
cząsteczkami
z
wiązaniami
.
.
Cl
kowalencyjnymi występują słabe oddziaływania van der Waalsa.
.
:Cl:
:Cl:
..
..
Reakcje pomiędzy związkami z wiązaniami kowalencyjnymi
polegają na rozerwaniu istniejących wiązań i wytworzeniu nowych. Szybkości tych reakcji można mierzyć eksperymentalnie.
Wiązanie koordynacyjne (semipolarne) jest szczególnym przypadkiem wiązania kowalencyjnego. Polega ono na utworzeniu
wspólnej pary elektronowej z elektronów pochodzących od
..
jednego atomu (donora). Drugi atom (akceptor) tymi
:O
..
elektronami uzupełnia własną powłokę walencyjną do oktetu. Po
:O:
O
..
utworzeniu wiązania koordynacyjnego, jest ono nieodróżnialne
:N .
N
H = - .. N .. H od wiązania kowalencyjnego. O obecności wiązania
..
O
. .. .
:O + O
O
..
:O
.H
..
O
..
koordynacyjnego może świadczyć para ładunków formalnych
..
pojawiająca się we wzorze ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz