Charakterystyka konkordatu z 1925 roku

Nasza ocena:

5
Pobrań: 35
Wyświetleń: 1323
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Charakterystyka konkordatu z 1925 roku - strona 1 Charakterystyka konkordatu z 1925 roku - strona 2 Charakterystyka konkordatu z 1925 roku - strona 3

Fragment notatki:

Charakterystyka konkordatu z 1925 roku
10 lutego 1925 roku w Watykanie podpisano konkordat. Ze strony polskiej pełnomocnik rządu - Stanisław Grabski i ambasador Władysław Skrzyński; ze Stolicy Apostolskiej zaś sekretarz stanu kardynał Pietro Gasparii. Konkordat wszedł w życie 2 sierpnia 1925 roku.
Kościół wysuwał żądania wobec konkordatu, który nie spełnił tylko trzech: nie uznał religii katolickiej za religię państwową, nie wprowadził szkoły wyznaniowej, nie uznał za obowiązującą zasady prawa kanonicznego o nierozerwalności małżeństwa.
Założenia konkordatu:
Art. 1 - Kościół katolicki korzysta z pełnej wolności, może wykonywać swoją władzę duchowną, zarządzać swoimi sprawami i majątkiem „zgodnie z prawami Bożymi i prawem kanonicznym” (tym samym rząd polski uznał pierwszeństwo praw bożych i kanonicznych przed prawem polskim).
Art. 2 - biskupi, duchowieństwo i wierni mogą się swobodnie kontaktować ze Stolicą Apostolską, biskupi zaś mogą się niezależnie porozumiewać z podległym im duchowieństwem i wiernymi, ogłaszać swoje nakazy i listy pasterskie.
Art. 3 - uprawienia nuncjusza apostolskiego w Polsce rozciągają się na Wolne Miasto Gdańsk
Art. 4 - władze cywilne będą udzielać pomocy przy wykonywaniu postanowień kościelnych w razie złożenia duchownego z urzędu pozbawienia go beneficjum kościelnego lub zakazu noszenia sukni duchownej oraz w zakresie poboru opłat i świadczeń przeznaczonych na cele kościelne, a przewidzianych przez prawo państwowe.
Art. 5 - duchowni nie mają obowiązku odbywania służby wojskowej z wyjątkiem powołań pospolitego ruszenia.
Art. 9 - żadna część Polski nie może zależeć od biskupa, którego siedziba znajduje się poza granicami kraju. Kościół obrządku łacińskiego podzielony być na pięć prowincji metropolitalnych: gnieźnieńsko - poznańską, warszawską, lwowską, wileńską, krakowską. Obrządek greckokatolicki składał się z prowizji lwowskiej (z archidiecezją lwowską) oraz diecezji przemyskiej i stanisławowskiej
Art. 11 - wyboru arcybiskupów i biskupów dokonuje papież, który przed ich mianowaniem upewnia się, czy prezydent RP nie ma przeciwko danej osobie zastrzeżeń politycznych.
Art. 12 - arcybiskupi i biskupi składają przysięgę lojalności wobec rządu ustanowionego przez konstytucję.
Art. 13 - nauka religii jest obowiązkowa (oprócz szkół wyższych). Udzielają jej młodzieży katolickiej osoby upoważnione przez ordynariusza diecezji, który ma prawo nadzorować treści nauczania religii oraz moralność nauczyciela.


(…)

… Polskiego, z którego jednak przestali korzystać od 1837 roku.
W roku 1919 nuncjusz apostolski Achilles Ratti (późniejszy papież Pius XI) skłonił arcybiskupa warszawskiego Aleksandra Kakowskiego do przywrócenia tego tytułu. Przez cały czas Watykan dawał pierwszeństwo Kakowskiemu przed Dalborem pod pretekstem, że Kakowski został kardynałem wcześniej niż Dalbor (o jeden dzień).
Przyczyny tego stanu rzeczy:
1…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz