To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
CELESTYN FREINET (1896-1966)
Urodził się we francuskich Alpach. Młodość spędził wśród ubogich wieśniaków, w środowisku rolniczym w biednej okolicy i ciężkim klimacie. Po kursach uzupełniających wstąpił do zakładu kształcenia nauczycieli w Nicei. 1914 wybucha wojna zostaje zmobilizowany. W wieku 19 lat jest ciężko ranny i rehabilitacja trwa długo, przez całe życie ma później problemy z oddychaniem. W 1920 zostaje mianowany pomocnikiem nauczyciela w szkole w Bar-sur-Loup. Ta okolica staje się terenem jego aktywności pedagogicznej. Z tej właśnie wiejskiej szkółki będzie tworzył szkolną drukarnię, pobudzać ruch w skali całego kraju, dzięki artykułom w prasie zawodowej i politycznej , uczestniczyć w międzynarodowych kongresach nowego wychowania, spotykać ówczesnych mistrzów. Zakłada spółdzielnię pracowniczą dla całego regionu. Jest aktywnym członkiem związku zawodowego i partii komunistycznej.
Zakłada Stowarzyszenie Nauczania Laickiego (Cooperative), które staje się wkrótce prawdziwym przedsiębiorstwem produkującym materiały pomocnicze dla szkół i wydawca dokumentów pedagogicznych. 1935 otwiera swoja szkolę w Vence . Pomieszczenia klasowe obejmują dużą przestrzeń. Znaczna liczba dzieci korzysta z internatu i wywodzi się z ubogich warstw społecznych czy też z rodzin trudnych.
Podczas II wojny światowej zostaje aresztowany i umieszczony w obozie koncentracyjnym, następnie znajduje się na wolności ale pod kontrolą.
Cooperative przekształca się w Instytut de l'econe moderne, instalujące się w Cannes i staje się znaczącym ośrodkiem produkcji i rozpowszechniania pomocy pedagogicznych.
1950 zostaje wydalony z partii komunistycznej, z która się już nie zgadza. Oryginalność „techniki Freineta” - lekcja to wędrowanie podczas którego dokonuje się obserwacji środowiska, naturalnego i ludzkiego, z której przynosi się do szkoły odczucie w postaci mówionej a potem pisemnej. Przygotowane w ten sposób teksty zostaną potem poprawione, wzbogacone i staną się podstawą elementarnych klasycznych sposobów uczenia się, które uczynią z nich bezpośrednie narzędzie doskonalenia procesów komunikacji. Dla Freineta studium środowiska nabiera pełnego znaczenia jedynie w wysiłku podejmowanym do działania w środowisku przeobrażania go w taki sposób, że owo studium zostanie nagle powiększone i wzbogacone przez dwa uzupełniające się wymiary: z jednej strony apel do indywidualnego odczucia, wniesionego do klasy przez uczniów pragnących zakomunikować kolegom wydarzenia, które ich uderzyły i w których uczestniczyli - stąd swobodny tekst - z drugiej strony gazetka szkolna rozpowszechniana w środowisku rodzinnym, a zwłaszcza korespondencja międzyszkolna , dzięki której przekazuje się owym szkołom treść owych odczuć, wybranych demokratycznie w klasie i poprawianych wspólnie z myślą o ich przekazie. Komunikowanie, które jest jednocześnie socjalizacja staje się narzędziem dostępu do umiejętności pisania. (Stworzeni technicznego narzędzia do celów takiej komunikacji, będą to drukarnia w szkole i linoryt).
(…)
… wyszczególnił wyposażenie tych warsztatów, przeznaczonych do pracy manualnej (kuźni i stolarni), zajęć gospodarskich, handlowych, spółdzielni, dokumentacji, eksperymentowania, reprodukcji (drukarnia, maszyny do pisania) oraz do twórczości artystycznej. Oprócz tych warsztatów szkoła ma także własny ogród i tereny do hodowli. Estetyczny układ zajęć, rozłożone w wielkich perspektywach czasowych dla całej klasy…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)