I. Definicja, cele i zadania pedagogiki ogólnej
1. Definicje i rozumienie pedagogiki ogólnej
A. Ujęcia pedagogiki ogólnej
- jako pedagogika teoretyczna: Antoni Dobrowolski, Stefan Kunowski, Stanisław Palka.
- jako ogólna teoria wychowania: Zygmunt Mysłakowski, Józef Pieter, Kazimierz Sośnicki,
- jako pedagogika filozoficzna: Kazimierz Sośnicki.
- jako pedagogika krytyczna: Sergiusz Hessen,
- jako dział pedagogiki (nauk o wychowaniu): B. Suchodolski.
- jako refleksja nad człowiekiem: Stanisław Wołoszyn.
- jako wprowadzenie do studiowania pedagogiki: Teresa Hejnicka-Bezwińska,
Roman Schulz.
- jako refleksja krytyczna: A. Folkierska, Lech Witkowski, Teresa Hejnicka- Bezwińska, Sergiusz Hessen.
- jako metateoria pedagogiczna: Stanisław Palka.
- jako antropologia pedagogiczna: Roman Schulz.
- jako teoria kultury pedagogicznej: Andrzej Pluta.
- jako teoria nauk pedagogicznych: J. Gnitecki.
B. Definicja W. Okonia - Nowy słownik pedagogiczny
Pedagogika ogólna to dyscyplina naukowa zajmująca się podstawami wychowania, jego strukturą oraz metodologią badań i filozoficznymi podstawami edukacji, jak również analizą doktryn pedagogicznych.
- Doktryna to ogólnie uporządkowanych założeń, twierdzeń, poglądów i przekonań na temat określonej dziedziny wiedzy. W doktrynach znajdujemy różne twierdzenia nawiązujące do dorobku nauki, oraz wnioski wynikające z przyjmowanych założeń światopoglądowych, etycznych, czy moralnych. Dotyczą one przede wszystkim tego co i jak być powinno, czyli określają główne kierunki i cele do jakich należy dążyć oraz mówią jak należy postępować, aby te cele osiągnąć. Doktryny różnią się od teorii naukowych brakiem pełnego uzasadnienia całości przyjmowanych przesłanek i wyprowadzanych z nich wniosków. Opierają się na określonym światopoglądzie, a czasem nawet na doświadczeniach i autorytecie tworzących je ludzi, którzy dają w ten sposób wyraz własnym przekonaniom. Doktryna polityczna jest to wynikający z określonej ideologii oraz uporządkowany zbiór poglądów na życie polityczne danego społeczeństwa kładący główny nacisk na zagadnienia władzy i ustroju politycznego państwa. Musi ona zawierać praktyczne metody postępowania w celu realizacji tych poglądów w określonym czasie i miejscu. Jest instrumentalną wersją ideologii. Ma mniejszą niż ideologia podbudowę filozoficzną, ale za to bardziej wyrazisty związek z praktyka polityczną.
- Metodologia - to nauka o metodach, procedurach badawczych, logice wnioskowania, stosowanych w danej dyscyplinie naukowej. Zadaniem metodologii nauk jest opis i analiza reguł postępowania, jak też opis i analiza schematów wytworów różnych czynności badawczych. Metodologię można uprawiać jako naukę opisową, rejestrującą sposoby postępowania badawczego i opisującą je, a także jako naukę normatywną, odnoszącą te sposoby postępowania do pewnych standardów, służących do oceny ich skuteczności (por. Stefan Nowak, Metodologia badań społecznych 2008: 23-24). Natomiast metodologia nauk społecznych to „(...) ogólna metodyka badań i rzeczywistości społecznej, zawierająca dyrektywy badawcze, wynikające z przyjętego systemu teoretycznego, zasady doboru odpowiednich technik i metod oraz typów wnioskowania, zasady interpretacji zebranych danych, metody sprawdzania poprawności sformułowanych hipotez i jednoznaczności stawianych pytań, a także zasady ustanawiania relacji pomiędzy teorią społeczną, a praktyką badawczą. Metodologia zatem nadaje kierunek badaniom i umożliwia zweryfikowanie ich rezultatów
(…)
…. „Leksykonalna”, „encyklopedyczna” definicja pedagogiki ogólnej
Pedagogika ogólna - dyscyplina pedagogiki zajmująca się jej podstawami teoretycznymi. Pedagogika ogólna stawia pytania o status pedagogiki i jej uwarunkowania filozoficzne i metodologiczne oraz powiązania z praktyką edukacyjną; bada swoistość i kontekst historyczny zjawisk, procesów, zdarzeń i faktów wychowawczych, zacieśniając…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)