To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
III. Budżet Unii Europejskiej.
1. Budżet Unii Europejskiej.
= Budżet Ogólny UE (geneza) - powstał w 1965r., w wyniku długotrwałych procesów integracyjnych z budżetów trzech wspólnot: budżetów EWWiS, budżetu EWG, budżetów Euratom.
- podstawowe źródło finansowania działalności UE, odzwierciedla prawie całokształt (ponad 95%) dochodów i wydatków dokonywanych przez UE.
- plan finansowy działalności Wspólnot Europejskich, obejmujący przewidziane dochody i wydatki w okresie rocznym, opracowywany i wykonywany przez Komisję Europejską i podległe jej podmioty, podlegający okresowej autoryzacji przez Radę i Parlament Europejski.
- forma organizacji publicznych zasobów pieniężnych.
- cechy obciążeń na rzecz budżetu:
1) powszechność → dotyczą wszystkich członków UE.
2) przymusowość.
3) bezzwrotność.
4) nieekwiwaletność (brak wzajemnego, bezpośredniego świadczenia).
2. Ponadpaństwowość budżetu ogólnego UE:
- wyposażony we własne źródła dochodów, które wcześniej były źródłami dochodów budżetów państw członkowskich.
- wydatki budżetowe dokonywane są na terenach wszystkich państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej (niezależnie od władz państw członkowskich).
3. Charakter prawny budżetu UE - nieokreślony akt prawny nie upoważnia do nakładania ciężarów podatkowych na konkretnych podatników i wydatkowania środków budżetowych na określone cele (konieczne odpowiednie akty wykonawcze do budżetu: decyzje i dyrektywy).
4. Funkcje budżetu UE:
1) fiskalna - służy WE do gromadzenia środków pieniężnych w wysokości wystarczającej na pokrycie zaplanowanych wydatków.
2) redyskontowa - wtórny podział dochodów państwa WE; odbieranie części dochodów państwom członkowskim za pomocą obciążeń fiskalnych, a następnie - wydatkowanie zgromadzonych środków zgodnie z ustalonymi kierunkami na terenie państw członkowskich (2/3 środków alokowanych jest w rolnictwie i rozwoju regionalnym).
- państwa to płatnicy netto (więcej wpłacają do budżetu UE niż otrzymują) lub beneficjenci (więcej otrzymują niż wpłacają).
3) alokacyjna - optymalne przemieszczanie czynników produkcji z sektora prywatnego i sektora publicznego poszczególnych państw członkowskich WE do sektora publicznego WE, a następnie ich podziale w ramach tego ostatniego.
- alokacja czynników produkcji dokonywana przez WE w obszarach, których optymalnej alokacji zasobów nie mogą dokonać ani mechanizmy rynkowe, ani państwa członkowskie.
4) stymulacyjna - oddziaływanie na określone zjawiska i procesy gospodarcze w skali mikroekonomicznej; oddziaływania na decyzje gospodarcze konkretnych przedsiębiorstw w zakresie kierunku i rodzaju działalności preferowanej przez WE za pomocą dotacji, pożyczek, inicjatywy wspólnotowej.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)