To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Budowa przęseł belkowych
Budową przęseł belkowych bądź ramowych rozpoczyna się od wykonania tzw. segmentu startowego na rusztowaniach stacjonarnych, następnie, po zamontowaniu na nich wózków rusztowaniowych (trawelerów) z deskowaniami, betonuje się kolejne segmenty o długości kilku metrów, a po uzyskaniu odpowiedniej wytrzymałości betonu spręża się segment wspornika kablami przechodzącymi od czoła do czoła przez przekrój podporowy. Przemieszczając kolejno wózki i powtarzając opisane czynności wydłuża się wsporniki do połowy rozpiętości przęsła, proces wykonania konstrukcji kończy połączenie końców wsporników przez zabetonowanie ostatniego segmentu i ostateczne sprężenie konstrukcji (rys. 6.16).
W wymienionych sposobach budowy wykorzystuje się z reguły zasadę cięć płaszczyznami pionowymi prostopadłymi do osi mostu, a tylko w przypadku złożonych przekrojów, np. typu skrzynkowego, wykorzystuje się czasami dodatkowo zasadę przecięć płaszczyznami poziomymi (rys. 6.17), aby umożliwić betonowanie etapami.
Montaż całych przęseł wykonanych w wytwórni konstrukcji stalowej, czy też w zakładzie prefabrykacyjnym jest możliwy tylko wtedy, gdy wymiary przęsła i jego masa nie przekraczają dopuszczalnych ze względu na transport parametrów. Uwaga dotyczy praktycznie tylko wąskich przęseł mostów kolejowych (kładek dla pieszych) o niewielkiej rozpiętości, ale i w tych przypadkach wsporniki chodnikowe czy koryta balastowego są łączone z prefabrykatami stalowymi bądź dobetono-wane po zmontowaniu na łożyskach przęsła (porównaj rys. 5.3-28, typ 126).
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)