To tylko jedna z 5 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Metoda nasuwania poprzecznego
Oprócz metody nasuwania podłużnego stosowana też bywa metoda nasuwania poprzecznego. Stosuje się ją głównie wtedy, gdy w celu wybudowania obiektu przerywającego istniejący nasyp należy ograniczyć zamknięcia ruchu na trasie. W tym przypadku wykonuje się przęsła łącznie z podporami, a następnie przesuwa się je poprzecznie za pomocą urządzeń ciągnących, w celu zmniejszenia tarcia wtłacza się zawiesinę tiksotropową pomiędzy płytę fundamentową a grunt, po którym przesuwa się przęsła (rys. 6.30), oczywiście po wcześniejszym usunięciu nasypu. W tym przypadku korzysta się z zasady przecięcia całego obiektu jedną płaszczyzną pionową równoległą do osi nasypu.
Zasadę przecięć płaszczyznami prostopadłymi do osi mostu dla większych obiektów z jednoczesną eliminacją rusztowań pomocniczych wykorzystuje się w metodzie montażu nawisowego. Prefabrykaty, najczęściej o przekroju skrzynkowym (betonowe bądź stalowe) po przetransportowaniu na miejsce wbudowania są podnoszone i dołączane do wcześniej zamontowanych. Do montażu mogą być wykorzystane standardowe dźwigi lub specjalne urządzenia montażowe. Na rysunku 6.31 podano przykłady montażu mostów stalowych i betonowych omawianą metodą.
W mostach betonowych styki są najczęściej najpierw klejone żywicami syntetycznymi i wstępnie dociśnięte, a następnie sprężone wprowadzonymi kablami zakotwionymi na czole każdego segmentu (rys. 6.32). Elementy montażowe mogą być podnoszone prosto ze środka transportu albo transportowane po wcześniej zmontowanej konstrukcji od przyczółka. Podobnie jak w metodzie betonowania nawisowe go, w celu zmniejszenia sił wewnętrznych w trakcie montażu konstrukcji (skrócenia długości swobodnej wspornika) mogą być stosowane tymczasowe pylony z odciągami.
Montaż nawisowy może być też stosowany do budowy mostów łukowych, ramowych, czy mostów kratownicowych. Na rysunku 6.33 podano przykład budowy mostu kratowego, którego dwa przęsła zmontowano na rusztowaniach stacjonarnych, a pozostałe metodą symetrycznego i asymetrycznego montażu nawisowego. Wykorzystuje się ją również przy budowie stalowych i betonowych mostów podwieszonych. Na rysunku 6.34 podano przykład faz budowy stalowego mostu podwieszonego.
W dużych obiektach mostowych korzysta się z zasady przecięć płaszczyznami pionowymi prostopadłymi do osi mostu, minimalizując liczbę styków montażowych tak, aby długość subelementów przekraczała 100 m. Wtedy, jak wspomniano wcześniej, konstrukcję wykonuje się w suchych dokach i transportuje wodą, a do montażu stosuje dźwigi pływające. Montaż odbywa się bezpośrednio na łożyskach filarów
albo stosuje się dodatkowo podpory montażowe. Przykład mostu belkowego zrealizowanego w ten sposób przedstawiono na rysunku 6.35. Metodę tę wykorzystuje się również do budowy mostów podwieszonych, jeżeli możliwe jest stosowanie podpór tymczasowych. Na rysunku 6.36 pokazano fazy montażu takiego mostu, a na rysunku 6.37 - montażu mostu wiszącego.
(…)
… podpór tymczasowych. Na rysunku 6.36 pokazano fazy montażu takiego mostu, a na rysunku 6.37 - montażu mostu wiszącego.
Przy budowie mostów wiszących o dużej rozpiętości korzystniejszy jest montaż bez podpór tymczasowych. Na rysunku 6.38 podano jeden ze sposobów montażu kabla nośnego dla mostu wiszącego o dużej rozpiętości. Po zamontowaniu wieszaków elementy pomostu są podwieszone przy użyciu…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)