To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Budowa anatomiczna liści roślin wyższych jako wyraz pełnionych funkcji
Liść jest organem specjalnie przystosowanym do fotosyntezy.
Blaszka liściowa jest spłaszczona, dzięki czemu ma dużą powierzchnię w stosunku do objętości. Umożliwia to nie tylko doskonałe wykorzystanie energii świetlnej padającej na liść, lecz także zwiększa powierzchnię absorpcyjną dla CO2
Skórka liścia jest zwykle przezroczysta a wiec nie hamuje dostępu światła do mezofilu złożonego z jednej lub kilku warstw miękiszu palisadowego (u światłolubnych ta warstwa jest grubsza) oraz z luźno rozłożonych komórek miękiszu gąbczastego. Elementy przewodzące liścia rozmieszczone w nerwach liścia doprowadzają do komórek wodę i sole mineralne odprowadzają zaś produkty wytwarzane w procesie fotosyntezy. Wiązki przewodzące w liściu są bardzo duże.
Liść jako miejsce transpiracji
Woda paruje z całej powierzchni rośliny przeważa jednak parowanie z powierzchni liści, ponieważ ich powierzchnia jest nieporównywalnie większa w porównaniu z innymi częściami rośliny. Ale liść nie jest organem służącym specjalnie do transpiracji, ponieważ jego główna funkcja związana jest z fotosyntezą. Liść od zewnątrz osłonięty jest przez skórkę, która pokryta jest kutikulą mało przepuszczalna dla gazów i wody. W skórce zwłaszcza w dolnej znajdują się aparaty szparkowe, przez które odbywa się wymiana gazów pomiędzy wnętrzem liścia a atmosferą, oraz zachodzi transpiracja.
Wśród wewnętrznych tkanek liścia zwanych mezofilem lub miękiszem zieleniowy wyróżnić można: miękisz palisadowy (od górnej strony liścia) i miękisz gąbczasty od dolnej strony liścia. W miękiszu zieleniowym znajdują się duże przestwory międzykomórkowe, zajmujące nawet 30% objętości liścia. Są one większe w miękiszu gąbczastym, ale występują również w miękiszu palisadowym. Nie wszystkie komórki stykają się ze sobą bokami. Podobne przestwory znajdują się również w łodygach i korzeniu tworząc ciągły system przewietrzający, który magazynuje substancje gazowe. Umożliwia wymianę gazów komórką
a atmosferą. W liściu można wyróżnić dwie powierzchnie parowania: zewnętrzną (górna i dolna skórka pokryta warstwą kutikuli) oraz wewnętrzną (komórki miękiszu gąbczastego i palisadowego) które graniczą z przestworami międzykomórkowymi. W komórkach mezofilu znajdują się duże ilości chloroplastów a w nich barwnik chlorofil, który jest niezbędny w procesie fotosyntezy. Skórka liścia zawiera aparaty szparkowe, które regulują m.in. turgor komórki.
Liść jako organ fotosyntezy
- przystosowanie anatomiczne i molekularne.
Chloroplasty zawierają zielony barwnik chlorofil, który nadaje liściom zielone zabarwienie i spełnia podstawową funkcję w fotosyntezie pochłaniając energię promieniowania słonecznego. Chloroplasty mają zwykle kształt deskowaty i skomplikowaną strukturę wewnętrzną. W komórce występują w liczbie od 20 do 100. Mają średnicę ok. 5μm i grubość 1μm.
(…)
… się do nich bakterie, które czerpią energię z utleniania prostych, jedno-węglowych związków organicznych, takich jak metan, metanol, mrówczan
*Bakterie siarkowe
Bakterie siarkowe występują w zbiornikach wody słodkiej i morskiej obfitujących w niektóre związki siarki. Do substratów wykorzystywanych przez bakterie siarkowe należą: siarkowodór, tiosiarczan, siarka pierwiastkowa. Najwięcej energii uzyskują bakterie…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)