kontaktu i umiejętności interpersonalnych. Uczelnia, z której pochodzi notatka to Uniwersytet Jagielloński w Krakowie. Zajęcia prowadzi dr Anna Tyszko. Notatka składa się z 6 stron.
1. POMAGANIE: CO TO ZNACZY potrzebujemy innych do osiągania celów rozwojowych, czy do rozwiązania problemów własnych?
Wzór procesu pomagania:
+ + = =
Pomaganie = umożliwianie rozwoju w wybranym przez wspomaganego kierunku
Wspomagany definiuje pomoc:
wybiera cele własnego rozwoju
wybiera czy chce pomocy, czy nie [dobrowolność]
wybiera, jakiej kategorii pomocy oczekuje
! sam musi zainicjować żądanie pomocy
Wspomagany rzadko przyznaje wprost, ze potrzebuje pomocy - zależy to od stopnia zaufania do pomagającego.
! wiele osób chce pomagać innym dla zaspokojenia własnych nieujawnionych potrzeb
! pomaganie bez inicjatywy i zgody wspomaganego często jest manipulacyjne i destrukcyjne - nawet gdy pomoc jest pożądana i oferowana z dobrych motywów może mieć nieplanowany szkodliwy wpływ na wspomaganego [utrata szacunku do siebie, komunikat o własnej niekompetencji, poczucie zależności, bezradności, niższości, nieadekwatności = poczucie winy, uraza…] problem: ile odpowiedzialności trzeba/można podjąć za inna osobę?
Różne postawy pomagających:
trzeba wyjść naprzeciw /„jestem podporą mojego brata”/
pomaganie wytwarza we wspomaganym zależność i niedojrzałość
najczęściej celem jest spowodowanie, by wspomagany stał się samowystarczaln y - czy i przez jaką pomoc taki cel osiągniemy?
Pytania pomagającego:
czy wspomagany jest niezależny i samowystarczalny?
Jak dać oparcie nie wzmacniając zależności?
Pomoc dla jednostki czy dla społeczeństwa? [kiedy dążenia są sprzeczne]
Czy pomoc będzie skuteczna, czy destrukcyjna? [bilans]
Motywy i istota pomocy z punktu widzenia pomagającego muszą zostać objaśnione wspomaganemu.
Wspomagany musi sam zażądać pomocy, ale np. małe dziecko może nie powiedzieć - trzeba jego wołanie odczytać inaczej [niekoniecznie słownie] - czy pomoc będzie potrzebna, czy nie - okaże się gdy już odpowiemy na sygnał [lepiej zadziałać].
Celem każdej pomocy jest pomoc samemu sobie [przez wspomaganego] i samowystarczalność . Należy wzmacniać w ludziach potrzeby autonomii i samore alizacji . Większa część naszego rozwoju to wynik samopomocy i samoposzukiwań.
! W każdym istnieją możliwości i chęci rozwoju, każdy działa kompetentnie i jest godny zaufania, jeżeli dać nu swobodę, zachętę.
Musimy komunikować wspomaganemu naszą wiarę i za ufanie do niego.
(…)
… bezpłatnie, po krótkim szkoleniu w podstawowych umiejętnościach pomagania Przyjaciele, rodzina, społeczeństwo, ogólne ludzkie zainteresowanie, grupy wsparcia (np. AA)
Pomagający zyskuje poprzez pomaganie:
poprawę pozytywnej samooceny
większe zaufanie do własnego zdrowia psychicznego
pomaganie odciąga od własnych problemów i wprowadza w świat innych Alkoholicy i narkomani w roli pomagających => korzystna…
… problemów i dokonywania wyborów
inna nazwa: teoria cech i czynników [ocena cech osobistych i czynników intelektualnych za pomocą testów psych.]
pominięcie rzeczywistości uczuciowej kierunek transakcyjno-komunikacyjny orientujący w rzeczywistości
skupienie na wzorcach komunikacji między osobami
każdy nosi w sobie wzorce charakterystyczne dla: dziecka, rodzica i dorosłego
pomoc: badanie tych wzorców i ich zniekształcającego wpływu na komunikację, uczenie odpowiedzialności za własne wybory oraz szkolenie w umiejętności komunikowania swoich intencji w zachowaniu
kierunek fizjologiczny
świadomość ciała, obudzenie wrażliwości zmysłowej, funkcjonowanie fal mózgowych
przywrócenie utraconego kontaktu z fizycznym wymiarem naszej egzystencji
pomoc w problemach wynikających z zaprzeczania popędom, ignorowania komunikatów pochodzących z ciała
metody: relaksacja, kontrola oddechu, fantazjowanie, masaż, dotyk, kontrola fal mózgowych na zasadzie sprzężenia zwrotnego
Osobowość pomagającego: cechy, postawy, wartości
Umiejętności:
rozumienia, stwarzania komfortu, działania Warunki ułatwiające rozwój: zaufanie szacunek wolność
Specyficzne wyniki:
dla osoby
dla społeczeństwa
Nauka i doświadczenie innych (w przypadku fachowej pomocy…
…: uczestnictwo w grupie rozszerzania świadomości, refleksja, medytacja, warsztaty samoochrony psychicznej [badanie wartości i nawiązanie kontaktu z własnym ja]
pomagający również ma uczucia musi radzić sobie z konfliktami: między potrzebą doceniania siebie a deprecjonowaniem swoich zdolności jako terapeuty; między różnymi wartościami; między staraniem się o niezależność wspomaganego a zadowoleniem…
…, nonkonformizm nie jest przeszkodą w pracy w instytucji pomagającej; istotniejsza jest przydatność pomagającego w danym problemie wspomaganego - uznanie pomagającego za eksperta eksperci traktują wspomaganych jak równych sobie, uważnie i żywo reagują, są ufni, przystępują szybko do sedna sprawy, „znają” wspomaganych
trzeba wiedzieć jaki model się reprezentuje w oczach wspomaganego
zainteresowanie ludźmi…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)