To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Komunikowanie polityczne trzeciego wieku - Blumer i Gurevitch (2000) - w książce mowa o etapach rozmowy k. p., które ulegało przeobrażeniu ze względów:
zróżnicowania socjokulturowego - próbuje się wyodrębnić coraz więcej podklas. Następuje segmentacja wyborców, nie tylko wg klasycznych płci, wieku itp. Wpływa na odbiorców, a także na aktorów politycznych. wzrostu liczby mediów i zmiany w formatach - masowy wzrost liczby źródeł informacji, gł. ze względu na rozwój technologii, zacierają się różnice między gatunkami dziennikarskimi i niedziennikarskimi. Zjawisko infoteiment
profesjonalizacja KP - rośnie rola mediatorów, badaczy opinii publicznej. Rola ekspertów ds. komunikowania. Powoduje to minimalizację roli dziennikarza. Media na pewnym etapie zajmują się sami sobą. zmiana geografii KP - osłabieniu ulegają granice narodowe, wpływ na to także mają organizacje mnd. Następuje internacjonalizacja (przejmowanie wzorców - westernizacja lub amerykanizacja)
chaos medialny - z powodu obfitości pośredników, mediatorów, tłumaczących politykę, mnogości portali
rosnący cynizm (odnosi się do obywateli i oznacza, że obywatele nie mają złudzeń co do motywów, którymi kierują się politycy; polityka jest zepsuta) i brak zaangażowania obywateli
Wiek pierwszy Wiek drugi Wiek trzeci l. 40 i 50 XX w. złoty wiek partii - dominują partie polityczne, dominuje logika polityki, media są od niej uzależnione system polityczny jako podstawowe źródło inicjatyw i debat na rzecz reform społecznych, dziennikarze piszą o tym, o czym ich informują politycy identyfikacja partyjna wyborców wysoki poziom zaufania do instytucji politycznych, gł. na przekonaniu, że osoby tam działające działają dla dobra ogółu polityczny przekaz problemowy, nie przetwarzany przez media, media są KANAŁEM a nie uczestnikiem KP l. 60 XX w.
dominacja telewizji - powoduje to obecność polityków w domach (Thomson) , rozwija się też reklama
zmniejszenie lojalności partyjnej wśród wyborców - następują przeobrażenia społeczne, dominuje postawa indywidualistyczna
zanik selektywności argumentów i mniejszy dostęp do odbiorców przez zanik powiązanych z partiami kanałów komunikowania (prasa)
dotarcie do niezainteresowanych polityką odbiorców zmniejszyło długoterminowy wpływ na rzecz efektów krótkoterminowych
telewizyjne wiadomości jako podstawowy kanał politycznych przekazów wpłynęły na planowanie politycznych wydarzeń (taktyka dostania się newsów)
pojawia się telewizja kablowa, satelitarna, CNN, a dziennikarze sami zaczynają szukać informacji l. 90
proliferacja głównych mediów
obfitość, wszechobecność, zasięg, szybkość mediów
(…)
… na kampaniach atakujących
dziennikarstwo „tu i teraz”
wzrost na rywalizację (politycy i media)
antyelityzm i populizm, jest to powrót do dziennikarstwa tabloidowego. Czy nastąpi bifurkacja tabliodów i gazet? Komercjalizacja (hiperkomercjonalizacja) mediów - koncepcja Plassera z 2005 r. Zmieniła standardy dziennikarstwa, zmieniła relacjonowanie polityki przez:
konkurencyjność i hiperkomercjalizacja rynku - m.in…
… wymiarach (wg Brantsa i Voltmera - 2011:
płaszczyzna horyzontalna - politycy i media - dwa podmioty instytucjonalne w KP. wertykalna - instytucje (media i politycy) i obywatele Zachodzą one równocześnie. dziennikarze (mediatyzacja) politycy / instytucje polityczne
decentralizacja
obywatele / głosujący / odbiorcy
Decentralizacja - utrata kontroli nad obywatelami przez media, gł. przez rozwój Internetu…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)