To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Rozdział IX - Bizancjum od II połowy VI w. do 1453r. - VI/ VII w. - koniec epoki starożytnego Cesarstwa Rzymskiego; pozostaje jego średniowieczna kontynuacja - Bizancjum
- jego samodzielny byt kilkakrotne zagrożony:
+ poł. VII w. - ekspansja Arabów (zajęcie posiadłości Bizancjum w Azji Mniejszej i Afryce)
+ pocz. VIII w. - zagrożenie ze strony Bułgarów
+ II poł. IX w. - Bazyli I (cesarz w latach 867-886 i założyciel dynastii macedońskiej) wykorzystał kryzys kalifatu i zaatakował Arabów + zagrożenie ze strony Krzyżowców: 1204 - 1261 - na miejscu Bizancjum Cesarstwo Łacińskie (twór Krzyżowców) + XIII i XIV w. - zagrożenie ze strony Persów, Turków i Serbów + XIV w. - Turcy władają większością terenów Bizancjum, istnieje jeszcze szczątkowe państwo bizantyjskie (obejmuje nieliczne miasta dzisiejszej Turcji, część Peloponezu i kilka wysp na M. Egejskim)
- 1453r. - zdobycie Konstantynopola przez Turków Stosunki społeczne - pocz. VI w. - wielu chłopów wschodniorzymskich popadło w zależność poddańczą - VII/ VIII w. - rozpowszechnił się zwyczaj nadawania ziem chłopom w zamian za obowiązek służby wojskowej - stąd władcy starali się rozszerzać swe terytoria kosztem ziem klasztorów - IX - X w. - wzmożenie procesu feudalizacji, możni zagarniali drobną własność ziemską, a chłopi oddawali się om pod opiekę
- pronoja (opieka) - w zamian za nią nadawano dostojnikom pustki i ziemie chłopskie; za opiekę zyskiwali prawo sądowe i administracyjne nad chłopami
- by podnieść poziom gospodarczy władze dbały o stan rolnictwa (m.in. dla zasiedlenia obszarów wyludnionych stosowano kolonizację wojskową oraz planową akcję przesiedleńczą) - chłopi: zobowiązani do pełnienia służby wojskowej i świadczenia renty feudalnej początkowo dzierżyli ziemię dożywotnio a następnie dziedzicznie
zwiększyła się rzesza paryków (chłopów poddanych - mimo to wolna własność chłopska nie zanikła
- niewolnicy- znikoma ilość, zatrudniani w gospodarstwach właścicieli - ludność miast:
korporacje kupieckie i cechy gromadziły wszystkich zajmujących się handlem i rzemieślników (w miastach gdzie pomyślnie rozwijał się handel) - kontrolę spraw organizacyjnych i produkcyjnych tych organizacji sprawowało państwo handel rozwijał się stąd rozwój gospodarki zw. w miastach nadmorskich
Ustrój polityczny - do końca VI w. zachowana rzymska organizacja administracyjna - od VII w. - orientalizacja ustroju politycznego
- X w. - jego ostateczne ukształtowanie
- Cesarz: +od VII w. nosił tytuł basileusa
(…)
… podlegało bezpośrednio cesarzowi
- rozrost aparatu administracyjnego na szczeblu centralnym - wzrosła liczba urzędów centralnych i ich aparatu pomocniczego
- podział urzędników na rangi - wiele urzędów i godności tytularnych można było kupić
Urzędnicy wyżsi, ministrowie:
- logothetes - 4 najważniejsi wyżsi urzędnicy:
naczelnik poczty:
zajmował naczelne miejsce, początkowo kierował pocztą, następnie pełnił…
… z nich była kancelaria cesarska
Administracja lokalna:
- połączono władzę cywilną z wojskową (ze względu na zagrożenia zewnętrzne)
- najwcześniej militaryzacja administracji w Azji Mniejszej - egzarchaty - we Włoszech z siedzibą w Rawennie, w Afryce z siedzibą w Kartaginie, dzieliły się na okręgi
- temy (okręgi korpusów) - w VII w. zastąpiły dawne prowincje (w X w. było ich 31), cała władza cywilna i wojskowa należała…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)