To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Intronów jest dużo i mają one duże znaczenie.
Każdy z intronów musi być precyzyjnie wycięty.
Proces wycinania intronów jest bardzo złożony, nie ma wspólnego mechanizmu dla wszystkich intronów, ponieważ jest wiele typów intronów.
Intron GU-AG w eukariotycznym pre-mRNA
Intron - sekwencja, która w mRNA jest wycinana, nie koduje informacji o białku.
Sekwencja intronowi jest kodowana przez specyficzne sekwencje w DNA.
Jak to jest w GU-AG?
- na końcu 5' mRNA na granicy z egzonem ciąg 2 reszt GU (miejsce 5' splajsingu) - określa ona koniec 5' intronu - inaczej miejsce donorowe
- po stronie 3' - na granicy intronu i egzonu (miejsce akceptorowe, miejsce 3'-splajsingowe) kończy się ona ciągiem reszt AG
W ten sposób wyznaczone są granice intronów.
Są jeszcze inne sekwencje, ale nie występują u wszystkich eukariotów.
- trakt polipirymidynowy - jest umieszczony bezpośrednio przed końcem 3'
- występuje często u drożdży - sekwencja UACUAAC - znajduje się 18-140 nukleotydów od miejsca 3', u wyższych eukariotów tak sekwencja nie występuje.
Jak te sekwencje pełnią funkcję podczas wycinania intronów?
Wycinanie intronu GU-AG można podzielić na 2 etapy:
Oba etapy to 2 reakcje transestryfikacji:
Pierwsza reakcja zachodzi po stronie 5' intronu, zależy od grupy hydroksylowej z pozycji 2' nukleotydu adeninowego, reszta A prowadzi atak nukleofilowy - przecina się wiązanie fosfodiestrowe po 5' stronie intronu, powstaje wiązanie pomiędzy 5' w reszcie G, a 2' w reszcie A i zamyka się struktura. Powstaje pętla na strukturze intronowej.
2 reakcja dotyczy miejsca 3' na intronie, towarzyszy 1 reakcji, zachodzą one prawie równocześnie, zachodzi przy udziale grupy 3'-OH, atakuje ona egzon następny (wiązanie fosfodiestrowe dokładnie) i w ten sposób intron jest uwalniany. W ten sposób egzony łączą się ze sobą. W obu typach reakcji nie ma reakcji hydrolizy.
Intron w postaci lassa opuszcza układ i ulega degradacji.
Ale występują różnego rodzaju problemy topologiczne, między innymi pominięcie intronu. Albo ukryte sekwencje - kryptyczne miejsce składania.
Aparat, który składa tranksyrpt musi te kryptyczne introny ignorować. Centralnymi składnikami tego aparatu są snRNA - małe jądrowe RNA.
Jest ich - np.: U1-snRNA.
Są krótkimi cząsteczkami RNA, mają długość od 106-185 nukleotydów. Tworzą one kompleksy z białkami - maja jądrowa rybo nukleoproteina - snRNP.
Połączone z innymi cząsteczkami tworzą serię kompleksów, które wszystkie składają się na kompleks składania RNA - splajsosom.
Jest on w pełni aktywną formą kompleksu i jest zdolny do wycinania intronów.
(…)
… nie jest efektywne, czego dowodzi między innymi dystrofia mięśniowa - mutacja w genie kodującym ESE.
Sekwencje egzonowe są krótsze.
Niektóre białka SR (białka CASP - białka typu SR wiążące się z CTD) wiążą się z kompleksem preinicjacyjnym i transkrypcyjnym.
Dowodzi to tego, że transkrypcja i splajsing są procesami zależnymi od siebie.
Alternatywny splajsing.
Powstawanie różnych tran skryptów na podstawie tej samej informacji genetycznej.
Nie zachodzi on dla wszystkich genów
Im bardziej organizm jest złożony, tym jest on bardziej powszechny.
Daje on różne produkty białkowe przy tej samej informacji genetycznej.
W genomie człowieka ok. 35% genów podlega alternatywnewu splajsingowi.
Przykłady:
- proces determinacji płci u muszki owocowej.
Jest to proces wieloetapowy, pierwotnym genem jest gen sxl.
Gen ten może podlegać…
… nie jest efektywne, czego dowodzi między innymi dystrofia mięśniowa - mutacja w genie kodującym ESE.
Sekwencje egzonowe są krótsze.
Niektóre białka SR (białka CASP - białka typu SR wiążące się z CTD) wiążą się z kompleksem preinicjacyjnym i transkrypcyjnym.
Dowodzi to tego, że transkrypcja i splajsing są procesami zależnymi od siebie.
Alternatywny splajsing.
Powstawanie różnych tran skryptów na podstawie tej samej…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)