To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
GERL cd. Każda błona systemu GERL jest asymetryczna (asymetria cis-trans).
Zasada transportu pęcherzykowego gwarantuje zachowanie orientacji błon.
Ciała białkowe to magazyny białka otoczone dwuwarstwą lipidową ; ciała olejowe otoczone są jednowarstwą .
Ruch od ER do AG nazywamy anterogradowym , a odwrotny - retrogradowym .
Polisomy (wiele rybosomów połączonych razem) to główna postać, w jakiej występuja rybosomy na RER.
Pęcherzyki oderwane od ER zawierające białko wędrują dalej do AG, gdzie białko dojrzewa (dołączane są reszty cukrowe, lipidowe lub inne; zmienia się też struktura przestrzenna białka).
Ekstensyna transportowana jest pęcherzykowo do ściany komórkowej.
Istnieje możliwość zmiany liczby diktiosomów (mogą się rozrywać).
Przy użyciu izotopów radioaktywnych można śledzić obieg substancji wewnątrz systemu GERL.
Przekazywanie zawartości pomiędzy cysternami następuje na drodze pęcherzykowej . Możliwe jednak, że transport może odbywać się na zasadzie dynamiki całego układu ; nowe pęcherzyki tworzą nową cysternę i całość przesuwa się; na stronie trans cysterna ulega rozpadowi. Taka sytuacja oznaczałby, że zawartość pęcherzyków w zasadzie nie zmienia lokalizacji (nie przechodzi pomiędzy cysternami) - można to porównać do mikrotubuli, która budowana jest z coraz to nowych heterodimerów. Białka receptorowe umieszczone na plazmalemmie muszą być transportowane w specyficzny sposób (bo muszą być odpowiednio zorientowane na powierzchni błony komórkowej.
Kierunek wędrówki pęcherzyków zależy od etykiet białkowych na powierzchni pęcherzyków. Białka z grupy SNARE rozpoznają miejsce, do którego ma trafić pęcherzyk.
V-SNARE (vesicule SNARE) - białko na pęcherzyku; rozpoznaje błonę docelową
T-SNARE (target SNARE) - białko rozpoznające białka V-SNARE
Połączenie V-SNARE i T-SNARE powoduje zlanie się obu błon w miejscu połączenia.
Lizosomy Markerem lizosomów jest kwaśna fosfataza (jeden z enzymów wewnątrz liposomu).
Lizosomy są szczególnymi pęcherzykami odpączkowującymi od strony trans AG.
Zawierają hydrolazy ; ich funkcją jest degradacja makrocząsteczek wchłoniętych do komórki.
Nowo syntetyzowane enzymy są znakowane specjalną resztą cukrową (tak, aby mogły być związane do błony przy pomocy specyficznego receptora), we wnętrzu AG enzym łączony jest z przyszłą błoną lizosomu. Dopóki jest on związany z błoną, nie ma właściwości hydrolitycznych. Gdy lizosom odrywa się od AG, następuje aktywacja pomp protonowych (zakwaszanie środowiska wewnątrz lizosomu), białko enzymatyczne odłącza się od receptora błonowego i następuje podział lizosomu na dwie części (jedna zawiera enzym, a druga receptor, który wędruje do AG - taki komórkowy recycling :P)
(…)
… zwierzęcych utlenianie kwasów tłuszczowych (β-oksydacja) zachodzi w mitochondriach i peroksysomach (długi łańcuch skracany jest w peroksysomach do łańcucha 16-węglowego; krótkie łańcuchy wędrują do mitochondriów). W komórkach roślin natomiast β-oksydację prowadzą tylko peroksysomy.
Glioksysomy
W komórkach roślinnych specjalne peroksysomy zwane glioksysomami przeprowadzają konwersję lipidów w węglowodany…
….
U zwierząt peroksysomy występują w dużych ilościach w wątrobie i nerkach; u glonów i roślin - w komórkach prowadzących fotosyntezę.
Markerem peroksysomów jest rozkładająca nadtlenek wodoru katalaza (stanowiąca do 15% składy białkowego peroksysomu). Występuje ona wraz z licznymi oksydazami generującymi nadtlenek wodoru; w ten sposób komórka jest odizolowana od toksycznego tlenu i wody utlenionej.
Peroksysomy wspomagają pracę mitochondriów.
Triton WR-1339 - detergent akumulujący się w lizosomach i zwiększający ich ciężar.
Peroksysomy różnią się od lizosomów wrażliwością na inny detergent - digitoninę; aby wyzwolić katalazę z peroksysomu trzeba użyć około 10 razy więcej digitoniny niż jest potrzebne do wyzwolenia kwaśniej fosfatazy z lizosomu. Gdyby obie substancje były w takich samych pęcherzykach, zostałyby uwolnione przy tym samym stężeniu detergentu.
Jeśli peroksysomy zawierają rdzeń krystaliczny, łatwo je odróżnić na zdjęciach TEM; jeśli nie mają rdzenia, stosuje się test DAB (reakcję z diaminobenzydyną).
W reakcji DAB, po utlenieniu diaminobenzydyny przez katalazę, powstaje polimer łączący się z czterotlenkiem osmu (standardowa substancja kontrastująca) W komórkach roślin rdzeń krystaliczny peroksysomu…
… są dostarczane posttranslacyjnie, ich transport do wewnątrz odbywa się z użyciem energii z ATP. Białka peroksysomowe są syntetyzowane na rybosomach cytoplazmatycznych; muszą być zaopatrzone w sekwencję sygnałową SKL zbudowaną z trzech aminokwasów.
S - small uncharged (mały, nienaładowany) - seryna, prolina, alanina
K - kation charged (+) - lizyna, arginina
L - lipidlike (hydrofobowy) - metionina, leucyna
Pozbawienie sygnału SKL powoduje pozostanie białka w cytozolu, natomiast dołączenie sygnału SKL do obcego białka pozwala wprowadzić je do peroksysomu (uniwersalizm SKL polega na tym, że można tą drogą wprowadzać bardzo różne białka; podany tutaj przykład z lucyferazą, świetlikami i transgenicznym tytoniem
Adrenoleukodystrofia - defektywne białko integralne błony peroksysomu nie pozwala na transport…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)