To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
System błon wewnętrznych
Błona elementarna zewnętrzna (plazmalemma)
System endomembranowy ( GERL )
Reticulum endoplazmatyczne (ER)
Diktiosomy
Pęcherzyki egzo- i endocytowe
Lizosomy
Pęcherzyki egzocytowe biorące udział w procesie sekrecji (wydzielania) łączą się z plazmalemmą w momencie wylewania zawartości poza komórkę (powoduje to wzrost powierzchni błony).
Odwrotną sytuacją jest fagocytoza (i inne formy endocytozy ), która powoduje zmniejszenie powierzchni błony poprzez utworzenie pęcherzyka endocytowego.
Biorąc pod uwagę oba powyższe zjawiska, można stwierdzić, że w pewnym sensie pazmalemma jest składnikiem systemu endomembranowego.
Kompartymentacja - powstanie pęcherzyków z dwuwarstwy lipidowej (oddzielenie części środowiska poprzez zamknięcie go wewnątrz pęcherzyka).
System błon wewnętrznych tworzy platformę dla reakcji zachodzących w komórce (tam zachodzi obróbka produkowanych substancji).
Każdy fragment błony posiada specyficzne markery białkowe (dzięki temu można odróżnić stronę cytoplazmatyczną i cysternową). Wnętrze pęcherzyka (lub strona od cysterny) jest częścią środowiska zewnętrznego - przy egzocytozie ta właśnie strona kontaktuje się ze środowiskiem zewnętrznym.
Fosfolipidy Ze względu na polarność cząsteczek fosfolipidów, hydrofilowe główki skierowane są do środowiska wodnego, a hydrofobowe ogonki skierowane są w stronę tłuszczową (kontakt z ciałem tłuszczowym lub innymi ogonkami fosfolipidów - tworzenie miceli i dwuwarstw ).
Dwuwarstwy lipidowe spontanicznie zamykają się w formę pęcherzyka (liposom).
Ze względu na hydrofobowy charakter wnętrza błony fosfolipidowej, jest ona nieprzepuszczalną barierą dla polarnych cząsteczek; za transport tych cząsteczek odpowiadają białka tworzące:
kanały (mogą być otwarte lub zamknięte; gdy są otwarte, następuje transport bierny; płyną tędy substancje, które nie łączą się z białkiem kanałowym)
przenośniki / transportery (przenoszona cząsteczka łączy się z przenośnikiem - transport aktywny)
Przenikalność niektórych cząsteczek Małe, niepolarne cząsteczki przechodzą łatwo (O 2 , CO 2 )
Małe, polarne cząsteczki, ale nie posiadające ładunku - również łatwo.
woda - 18D - szybko (1D = 1,66 x 10 -24 )
etanol - 46D - szybko
mocznik - 60D - szybko
glicerol - 92D - trudno
glukoza - 180D - nie przechodzi
Istnieją błony (np. tylakoidów oraz stabilizowane bakteriorodopsyną (u bakterii purpurowych), w których białka są stabilne (nie poruszają się); w pozostałych rodzajach błon białka mogą się poruszać.
(…)
… techniki mrożeniowej). Dzięki temu można zobaczyć pory jądrowe o 8-promiennej strukturze.
Białka kanałów jonowych nie łączą się z cząsteczką transportowaną, są specyficzne nawet dla tak podobnych jonów jak sód i potas. Przepuszczalność kanału dochodzi do 1 mln. jonów na sekundę.
Poryny
Transmembranowe części białek z grupy poryn mają budowę nie α-helikalną, ale β-kartkową (zwaną β-beczułką; beczułka wypełniona jest wodą). Białka te tworzą duże (przepuszczające cząsteczki do 600 D), niespecyficzne pory w błonach zewnętrznych bakterii, mitochondriów i plastydów.
Akwaporyny
Specjalnym rodzajem kanałów membranowych są akwaporyny (AQPs). Są to kanały wodne ułatwiające bardzo szybki wpływ lub wypływ wody np. w erytrocytach (lub w tonoplaście komórki roślinnej podczas zmian turgoru). Białka akwaporyn składają…
… (platformowanie ER przez aktynę). ER można obserwowac stosując barwnik fluorescencyjny DiOC6.
Ruch anterogradowy (do przodu) - pęcherzyki od ER łączą się ze stroną cis AG. W cysternach odbywa się dojrzewanie białek; od strony trans odrywają się pęcherzyki, które wędrują do plazmalemmy, wakuoli lub ruchem retrogradowym (do tyłu) do ER. kierunku ruchu pęcherzyka decyduje etykieta białkowa (np. klatryna).
Ciała…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)