To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Bezrobocie Problematyka bezrobocia i zatrudnienia od dawna przyciąga uwagę teoretyków i polityków gospodarczych. Jest jednym z kluczowych problemów współczesnego kapitalizmu. Stało się jasne, że zjawisko jest poważnym problemem społecznym i ekonomicznym o wielu negatywnych konsekwencjach dla gospodarki jako całości i bezrobotnych osób. Nie tylko oznacza ono bowiem niewykorzystane części siły roboczej i niższą produkcję, ale również pogorszenie poziomu życia osób bezrobotnych, frustrację, i niezadowolenie i rozwój niekorzystnych zjawisk społecznych. Reakcją teorii ekonomii na ten kryzys była teoria J.M. Keynesa, który podjął próbę wyjaśnienia mechanizmów powstania bezrobocia oraz sposobów jego zwalczania. Podkreślając możliwość utrzymywania się bezrobocia w wolnorynkowej gospodarce, Keynes podważył zarazem zakorzeniona głęboko wiarę w sprawie funkcjonowanie wolnego rynku, stanowiącą podstawy kanon teorii klasycznej i neoklasycznej. Aby dobrze scharakteryzować zjawisko bezrobocie trzeba najpierw opisać czym jest bezrobocie, przedstawić klasyfikacje, a na końcu przyczyny. W Polsce bezrobocie pojawiło się w 1990 roku. W latach 1990 - 1998 zjawisko bezrobocia kształtowało się następująco: Lata Bezrobocie w Tysiącach 1990 1126,1 1991 2155,6 1992 2509,3 1993 2889,6 1994 2838 1995 2628,8 1996 2359,5 1997 1826,4 1998 1831,4 POJĘCIE BEZROBOCIA BEZROBOCIE - zjawisko społeczno - ekonomiczne, które polega na pozostawaniu bez pracy pewnej części ludności w wieku produkcyjnym, gotowej do jej podjęcia na typowych warunkach istniejących w gospodarce. Ekonomia neoklasyczna źródeł bezrobocia szuka w różnych ograniczeniach mechanizmów rynkowych. Przedstawiciele szkoły keynesowskiej uważają zaś, że bezrobocie jest konsekwencją pełnej swobody na rynku, która powoduje, że nie dostateczny jest popyt na towary i zmusza to producentów do obniżenia produkcji oraz zatrudnienia. Aktywna polityka państwa zmierzająca do redukcji bezrobocia polega na wykorzystaniu instrumentów fiskalnych i pieniężnych w skali mikroekonomicznej, sprowadza się zaś m.in. do organizowania szkoleń zawodowych dla bezrobotnych, poszerzania usług świadczonych przez biura pracy, tworzenia dodatkowych miejsc pracy dla określonych grup bezrobotnych. Do typowo pasywnych instrumentów stosowanych przez państwo należy wypłacanie zasiłku dla bezrobotnych. Specyficzny typ bezrobocia tzw. bezrobocie ukryte występowało w gospodarce socjalistycznej. Polegało ono na występowaniu nadwyżki wolnych miejsc pracy, chociaż zmniejszenie zatrudnienia nie spowodowałoby zakłóceń w pracy zakładu wręcz przeciwnie, zwiększyłoby jego efektywność. źródłem takiego stanu było przyjęte przez państwo socjalistyczne założenie o wyższości gospodarki socjalistycznej nad kapitalistyczną. Ewolucja państw socjalistycznych w stronę wolnego rynku sprawiła, że bezrobocie to przekształciło się w bezrobocie jawne, które w Polsce w 1993r. wyniosło 14%. W państwach Wspólnoty Europejskiej W tym samym roku bezrobocie wzrosło do poziomu 10,6% i zostało uznane przez Unię Europejską za najważniejszy problem w polityce gospodarczej.
(…)
… ( szczególnie zauważalne jest ono we wschodniej (południowo i północno ) części kraju - globalizacja gospodarki i rewolucja naukowo - techniczna - opóźnienia procesu głębokich przemian branż surowcowych - zakończenie okresu zimnej wojny - niedoświadczona kadra pracownicza - bariera budowniczo - mieszkaniowa - nadmierny fiskalizm ( to zniechęca do rozpoczęcia własnej działalności gospodarczej ) - bariery…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)