To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Podstawowe strategie wejścia na rynki zagraniczne:
- pośredni
- eksport bezpośredni
- licencjonowanie
- franchising
- joint venture
- inwestycje bezpośrednie (własne przedsiębiorstwo produkcyjne za granicą)
Sposoby wejścia na rynki zagraniczne:
transakcje handlowe (eksport lub import bezpośredni i pośredni)
inwestycje (bezpośrednie i pośrednie)
Podstawowy podział działalności handlowej przedsiębiorstw produkcyjnych na rynkach zagranicznych:
działalność bezpośrednia ( eksport lub import bezpośredni)
działalność pośrednia (eksport lub import pośredni)
Działalność bezpośrednia w handlu zagranicznym
Działalnością bezpośrednią w handlu zagranicznym jest eksport i import dokonywany przez przedsiębiorstwa, które działają we własnym imieniu i na własny rachunek, bez udziału wyspecjalizowanych pośredników handlowych.
W praktyce większość eksportu zagranicznego dotyczy:
sprzętu inwestycyjnego (silniki, statki, specjalistyczne maszyny itp.)- zwłaszcza tego, produkowanego na specjalne zamówienie, po wcześniejszych uzgodnieniach
samochodów
sprzętu gospodarstwa domowego
sprzętu audiowizualnego
Eksport bezpośredni charakterystyczny jest przede wszystkim dla zamówień zindywidualizowanych i wyspecjalizowanych oraz tych standardowych, przeprowadzanych jednak w wielkiej skali, która pozwala rozłożyć wysokie koszty zagranicznej działalności handlowej.
W formie importu bezpośredniego realizowany jest zwykle przywóz z zagranicy części maszyn i urządzeń oraz innych komponentów koniecznych do realizacji produkcji finalnej.
Korzystają z niego wielcy producenci, którzy ograniczając koszty, sami importują potrzebne materiały.
Podstawowymi formami bezpośredniej działalności w handlu zagranicznym są:
działy eksportu (i importu) w przedsiębiorstwie produkcyjnym
wyodrębnione przedsiębiorstwa handlu zagranicznego, najczęściej będące w pełni własnością producentów
własne przedstawicielstwa na obcym rynku
własne przedsiębiorstwa produkcyjne zlokalizowane w innym kraju z udziałem kapitału miejscowego
Zalety i wady działalności pośredniej i bezpośredniej:
Zalety działalności pośredniej:
-skoncentrowanie działalności przedsiębiorstwa na działalności właściwej - produkcyjnej
-często niższe koszty (mniejsze ryzyko handlowe)
-mniej skomplikowana struktura organizacyjna przedsiębiorstwa - bez odległych i kosztownych przedstawicielstw zagranicznych
(…)
… musi posiadać pewną wiedzę na temat rynku, na którym chce działać, - eksporter samodzielnie ponosi koszty akwizycji i reklamy,
-eksporter musi posiadać własny dział eksportu i magazyn wysyłkowy, - musi również dysponować serwisem i magazynem części zamiennych w kraju eksportu, - ponieważ eksport bezpośredni dotyczy głównie dóbr inwestycyjnych, a więc co za tym idzie wymaga finansowania długoterminowego, poważną jego wadą jest zatem zwiększenie zaangażowania kapitału i rosnące ryzyko kredytowe. Zalety pośredniej działalności: -pełniejsze skoncentrowanie się na działalności produkcyjnej bez angażowania się w odrębny wyspecjalizowany i względnie kosztowny proces samodzielnej realizacji transakcji handlu zagranicznego, -niższe koszty wynikające z przerzucenia ryzyka handlowego oraz kosztów kredytów…
… ani też posiadania większego kapitału. Grupy działające na własny rachunek np. komisant który ma określoną prowizję od sprzedanego towaru, konsygnatariusz który sprzedaje towary ze składu otrzymane od zleceniodawcy, systemu dealerskiego gdzie dealer może działać na własny rachunek lub na cudzy rachunek.
Grupy działające na cudzy rachunek: agent handlowy ((przedstawiciel) który działa na podstawie umowy agencyjnej…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)