Bezpieczeństwo europejskie - transformacja NATO

BEZPIECZEŃSTWO EUROPEJSKIE
26.03.2013
TRANSFORMACJA NATO PO ZIMNEJ WOJNIE
NOWA KONCEPCJA STRATEGICZNA SOJUSZU
Na szczycie w 2009 szefowie państw i rządów upoważnili sekretarza generalnego NATO do podjęcia prac na rzecz opracowania nowej Koncepcji Strategicznej. Poprzednia koncepcja strategiczna Sojuszu pochodziła bowiem z 1999, jeszcze z czasów sprzed zamachów z 11 września. W tym celu Anders Fogh Rassmussen powołał 12-osobową Grupę Ekspertów na czele z byłą amerykańską sekretarz stanu Madeleine Albright, której zadaniem było przygotowanie rekomendacji co do treści dokumentu. Grupa rozpoczęła prace 5 września 2009[11].
Proces przygotowania Koncepcji Strategicznej składał się z trzech odrębnych etapów. Pierwszym z nich była faza refleksji, w czasie której nad treścią dokumentu debatowano na specjalnie organizowanych seminariach. W kolejnej, fazie konsultacji, eksperci przeprowadzali konsultacje z przedstawicielami państw członkowskich. Grupa Ekspertów odbywała również okresowe spotkania z sekretarzem generalnym NATO, a w grudniu 2009 zdała raport ze swoich prac w czasie spotkania ministrów spraw zagranicznych Sojuszu w Brukseli. Na koniec, 17 maja 2010, Grupa Ekspertów przedstawiła swoje analizy i rekomendacje sekretarzowi generalnemu NATO. Opierając się na nich, Anders Fogh Rassmussen opracował własny raport na temat założeń koncepcji, który poddał pod konsultacje państw członkowskich. Jesienią 2010 zredagował wstępny projekt koncepcji, który omówił ze Stałymi Przedstawicielami państw członkowskich przy NATO. Tak opracowany dokument został przedstawiony w czasie szczytu w Lizbonie i 19 listopada 2010 przyjęty przez członków Sojuszu. Jego pełny tytuł brzmiał: "Aktywne zaangażowanie, Nowoczesna Obrona. Koncepcja Strategiczna Obrony i Bezpieczeństwa członków Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego, przyjęta przez szefów państw i rządów w Lizbonie"[11].
POSZERZENIE FUNKCJI WOJSKOWYCH
Nowa Koncepcja Strategiczna za fundamentalny cel Sojuszu Północnoatlantyckiego uznawała zagwarantowanie wolności i bezpieczeństwa wszystkim jego członkom z wykorzystaniem politycznych i wojskowych środków. NATO ukazane zostało jako zasadnicze źródło stabilności w nieprzewidywalnym świecie oraz określone jako "unikatowa wspólnota wartości, przywiązana do zasad wolności jednostki, demokracji, praw człowieka i praworządności". Organizacja uznała nadrzędną odpowiedzialność Rady Bezpieczeństwa za utrzymanie międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa. Odnotowana została również rola więzi transatlantyckiej łączącej państwa członkowskie[12][13].
Do trzech głównych zadań NATO zostały zaliczone:
obrona zbiorowa - zobowiązanie do udzielania sobie pomocy w przypadku ataku, zgodnie z art. 5 Traktatu Waszyngtońskiego

(…)

… Sojuszu. Po szczycie waszyngtońskim Sojuszu Północnoatlantyckiego słusznie oczekiwano, że na posiedzeniu Rady Europejskiej w Kolonii 3 i 4 czerwca 1999 r. państwa członkowskie Unii Europejskiej, z których tylko cztery nie należą do Sojuszu, dokonają wykładni tego stanowiska. Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa UE a ESDI Biorąc pod uwagę fakt, że artykuł IV Zmodyfikowanego Traktatu Brukselskiego…
… samoobrony. Wejście w życie 1 maja 1999 r. Traktatu Amsterdamskiego, który nowelizuje Traktat z Maastricht o Unii Europejskiej w części dotyczącej Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa stworzyło warunki do intensyfikacji współpracy państw członkowskich UE w II filarze, a co za tym idzie do zwiększenia aktywności Unii na arenie międzynarodowej. Sprzyja temu usprawnienie mechanizmów działania…
… balistycznych; proliferacja broni nuklearnej i innej broni masowego rażenia oraz środków jej przenoszenia; terroryzm; brak stabilności lub konflikt poza granicami NATO; ataki cybernetyczne; niestabilność dróg tranzytowych, na których opiera się międzynarodowy handel i bezpieczeństwo energetyczne (w tym uzależnienie od zagranicznych dostawców energii); zagrożenia technologiczne (w tym rozwój broni laserowej…
… balistycznych jako zasadniczego elementu obrony zbiorowej; dążenia do współpracy z Rosją i innymi partnerami euroatlantyckimi w dziedzinie obrony przeciwrakietowej
rozwijania zdolności NATO do obrony przed zagrożeniem bronią masowego rażenia: chemiczną, biologiczną, radiologiczną i nuklearną;
rozwijania możliwości zapobiegania, wykrywania i obrony przed atakami cybernetycznymi oraz odtwarzania zdolności…
… obrony, zgodnej z obroną w ramach Sojuszu Północnoatlantyckiego"3. Deklaracja państw członkowskich UZE była reakcją na uchwalenie Traktatu o Unii Europejskiej z Maastricht przez szefów państw i rządów krajów członkowskich Wspólnot Europejskich, który przewidywał w artykule J.4, odnoszącym się do Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa (WPZiB), że Unia Europejska "zwraca się do UZE…
… (ESDI)1 jest koncepcją przyjęcia na siebie przez państwa europejskie zwiększonej odpowiedzialności za własną obronę. Sformułowana została pod nazwą ESDI przez państwa europejskie po raz pierwszy w "Deklaracji państw członkowskich Unii Zachodnioeuropejskiej w sprawie roli UZE i jej stosunków z Unią Europejską i Sojuszem Północnoatlantyckim", uchwalonej w Maastricht 10 grudnia 1991 r. Odbyło…
... zobacz całą notatkę