Bagno behawioralne

Bagno behawioralne - Pojęcie to wprowadził w 1958 roku amerykański badacz John Calhoun. W sytuacji przegęszczenia w społeczności dochodzi do wykolejenia reguł koegzystencji i patologizacji zachowań. John Calhoun dokonał znamiennego doświadczenia na szczurach. W zaaranżowanym przegęszczeniu populacji szczurów dochodziło do zachowań agresywnych przy zdobywaniu pożywienia i zalotach, porzucania potomstwa i patologicznych sposobów dominacji terytorialnej osobników najsilniejszych, które potrafiły zagarniać nienaturalnie duży obszar dla siebie. Przegęszczenie populacji doprowadziło do kompletnej dezorganizacji i patologizacji życia. I choć jego badania dotyczyły zachowań szczurzych, czy szerzej: zwierzęcych w warunkach skrajnego zagęszczenia i braku przestrzeni prywatnej i półprywatnej, to ich efekt końcowy konfrontować można ostrożnie ze społecznościami i zbiorowościami ludzkimi. W odniesieniu do nich termin bagno behawioralne oznacza wypaczenie zachowań społecznych spowodowanych zagęszczeniem mieszkania i domu, naruszeniem naturalnych dystansów przestrzennych (np. dystansu gestu bezpośredniego) i zachwianiem intymności i prywatności członków rodziny. Dostrzegając istotę bagna behawioralnego doceniamy także inny wymiar funkcjonowania przestrzeni mieszkania i domu. W istocie jest ona kluczowym obszarem socjalizacji młodego pokolenia, realizacji najgłębszych potrzeb egzystencjalnych, uczuciowych, miejscem tworzenia osobowości, stymulowania postaw i potrzeb.
... zobacz całą notatkę