To tylko jedna z 5 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
ANALIZA WODY Część I
1. Wstęp teoretyczny: Analiza wody obejmuje wody naturalne (np. z rzek, studni, jezior), wody odpowiednio oczyszczone (np. z sieci wodociągów) i wody przystosowane do różnych potrzeb przemysłowych. Zależnie od przeznaczenia stawia się wodzie różne wymagania. Woda do spożycia musi odpowiadać warunkom zdrowotnym i smakowym. Nie może zawierać m. in. substancji gnilnych, na których obecność wskazuje na przykład znajdujący się w wodzie amoniak. W wodach zasilających kotły parowe istotne znaczenie ma twardość wody, zawartość glinu, siarczanów, krzemionki i innych substancji mineralnych, które powodują tworzenie się szkodliwego kamienia kotłowego lub korozję. W wodzie używanej w przemyśle papierniczym bardzo ważna jest zawartość żelaza.
Pełna analiza wody obejmuje wiele badań jakościowych i ilościowych. Przeprowadza się próby organoleptyczne (barwa, zapach, smak), określa się temperaturę, odczyn (pH) i przezroczystość wody. Oznacza się twardość węglanową i ogólną (co odpowiada w zasadzie zawartości wapnia i magnezu), utlenialność oraz suchą pozostałość, żelazo, glin mangan, potasowce, chlorki, siarczany, krzemionkę, azotany, amoniak, kwas węglowy, tlen, chlor. Niekiedy konieczne jest oznaczanie pierwiastków, które występują w wodach sporadycznie i w ilościach śladowych. Do najczęściej wykonywanych oznaczeń w wodach należą oznaczenia twardości, utlenialności oraz chlorków, siarczanów, żelaza.
Twardością wody nazywa się właściwości wody wynikające z obecności w wodzie jonów wapnia i magnezu oraz innych jonów metali wielowartościowych. Dawniej definicję twardości wody wiązano z niezdolnością wody do wytwarzania piany mimo dodania do niej określonych ilości mydła. Ilość zużytego mydła do momentu pojawienia się piany charakteryzuje twardość wody. Twardość nadają wodzie głównie jony wapnia i magnezu, które tworzą z dodawanym mydłem potasowym lub sodowym mydło wapniowe i magnezowe, trudno rozpuszczalne w wodzie nie tworzące piany podczas skłócania. Twardość wody określa się w stopniach twardości lub w milirównoważnikach (miliwalach) tlenków wapnia i magnezu zawartych w 1 l. wody.
Na twardość całkowitą składa się więc zawartość wapnia i magnezu, przeliczona na tlenek wapnia. Część twardości całkowitej stanowi twardość węglanową. Odpowiada ona tej części wapnia i magnezu, która występuje w wodzie w postaci wodorowęglanów. Na twardość niewęglanową składają się chlorki, siarczany,
(…)
…. Wersenian dwusodowy dodany do próby tworzy z jonami wapniowymi i magnezowymi związek zespolony. Po usunięciu z roztworu jonów wapnia i magnezu powraca niebieskie zabarwienie właściwe wskaźnikowi przy pH 8 - 10. Aby oznaczyć chlorki zastosowaliśmy metodę argentometryczną polegającą na miareczkowaniu zneutralizowanego r-ru za pomocą azotanu srebra. Utlenialność oznaczano metodą Kubela polegającą…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)