To tylko jedna z 11 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Portret Grecki. Plik zapisany jest w formacie DOC i zawiera 3 strony. Dokładna tematyka notatki jest następująca: utwór portret grecki, wyznaniem samego poety, podmiot liryczny, liryka bezpośrednia, Czesław Miłosz, adresat utworu, sytuacja liryczna, dominanta kompozycyjna, starożytna Grecja, nagromadzenie środków stylistycznych.
Analiza utworu Czesława Miłosza Portret grecki
Dominika Borkowska
Utwór Portret grecki można z łatwością utożsamiać z wyznaniem samego poety. Jednak jest to stanowisko błędne, ponieważ w przypadku tego wiersza mamy do czynienia z tzw. liryką roli. Podmiot liryczny ujawnia się, występuje w pierwszej osobie liczby pojedynczej (liryka bezpośrednia), jednak samo to nie może stanowić o autobiograficznym aspekcie tego wiersza. Został tu zastosowany motyw, który Czesław Miłosz często wykorzystywał w swojej twórczości, mianowicie podmiot wypowiada się jakoby w imieniu wielu ludzi, wręcz w imieniu pokolenia. Nie jest więc to wypowiedź jednej osoby, lecz wielu obcych głosów. Stąd też możemy odnaleźć w tym utworze odwołanie do wojny, ponieważ podmiot wypowiada się głosem osób, które jej doświadczyły. Adresat tego utworu nie jest znany, nie występują w wierszu żadne odwołania do osób trzecich ani bezpośrednie zwroty. Sytuację liryczną przedstawioną w utworze możemy określić jako sytuację wyznania, bowiem podmiot w sposób refleksyjny opisuje swoje doświadczenie oraz wyznaje prawdę o swoim życiu.
Tematem tego utworu jest wpływ doświadczenia życiowego na naturę i postawę człowieka, jest to zatem liryka refleksyjna. Podmiot liryczny mówi o swoich przeżyciach, próbuje je zrozumieć i objaśnić. Tym samym podmiot staje się dominantą kompozycyjną - to wokół niego dzieje się wszystko w wierszu. Jest centrum wszelkich motywów, wokół niego skupia się cała uwaga odbiorcy.
W utworze tym odnajdziemy również inne odwołania do rzeczywistości pozaliterackiej (oprócz prawdopodobnie II wojny światowej), mianowicie odwołanie do starożytnej Grecji. Znajdujemy to m.in. w samym tytule - „Portret grecki” oraz w słowach takich jak:
Twarz pospolita poborcy podatków,
Kupca, żołnierza, nie różni mnie w tłumie.
Oraz:
Ani się wzbraniam oddać część należną.
Miejscowym bóstwom.
Powyższe cytaty bez wątpienia odnoszą się do starożytnej Grecji, gdzie wymienione zajęcia były bardzo popularne. Nie należy także zapominać o religii politeistycznej panującej w ówczesnym świecie.
Jeśli chodzi o styl wiersza mamy tutaj przykład utworu 13 wersowego, bez wyraźnego podziału (wiersz stychiczny). Jest to również utwór 11-głoskowy. Ze względu na brak rymów możemy określić ten utwór wierszem wolnym.
Zajmijmy się teraz środkami stylistycznymi. Z całą pewnością możemy tu zaobserwować wiele epitetów, np. „ludzkie serce”, „rodzinny kraj” czy „twarz pospolita”. W części z nich możemy odnaleźć ukryte znaczenie, jak w przypadku zwrotu „rodzinny kraj”, który może zwyczajnie oznaczać ojczyznę. Występują więc tu również epitety metaforyczne. Kolejnym środkiem, który możemy zaobserwować jest porównanie połączone dodatkowo z przerzutnią:
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)