To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Analiza skutków działania obciążeń klimatycznych
W analizie skutków działania obciążeń klimatycznych (od wiatru, śniegu) należy pamiętać o następstwach występowania na dachu hali attyk, urządzeń wentylacyjnych itp. Na wytężenie układu poprzecznego hali może mieć wpływ działanie obciążeń technologicznych (np. oddziaływań termicznych), użytkowych, pyłami, a także obciążeń bądących skutkiem osiadania fundamentów.
Ekstremalne siły wewnętrzne niezbędne do wymiarowania elementów układów poprzecznych ustala się, korzystając z odpowiednich opcji niektórych programów komputerowych lub wykonuje się analizy kojarzenia skutków działania poszczególnych obciążeń ustroju, które jest wygodnie przeprowadzać tabelarycznie. W tablicy 5.2 przedstawiono przykład wyznaczania ekstremalnych sil wewnętrznych jednego pręta w układzie poprzecznym hali (rys. 5.16) obciążonej według schematów pokazanych na rys. 5.13.
W celu wyznaczenia ekstremalnych sił wewnętrznych w elementach i przekrojach krytycznych ustroju nośnego hali odpowiednio sumuje się wytężenia od poszczególnych realnie występujących obciążeń. Na przykład sprawdzając bezpieczeństwo prętów kratownicy (numerację prętów ustroju podano na rys. 5.16), należy wyznaczyć w każdym jej pręcie największą siłę ściskającą Nmia (w celu kontroli warunku utraty stateczności) i największą siłę rozciągającą iVmax (w celu oceny możliwości uplastycznienia przekroju). W pręcie nr 7 (pasa górnego) maksymalna siła ściskająca ma wartość -/V"min = —209 kN (suma odpowiednich minimalnych wartości N, które oznaczono *) i jest sumą wytężenia od q — ciężaru własnego (schemat obciążenia zawsze uwzględniany w analizie ze współczynnikiem obciążenia jf większym lub mniejszym od 1, por. tabl. 2.1), s-2 — obciążenia śniegiem według wariantu 2, wv — obciążenia wiatrem wiejącym z prawej strony i P — obciążeń od wciągarki. Poszukując maksymalnej siły rozciągającej w pręcie nr 7 (suma odpowiednich maksymalnych wartości N, które oznaczono A) należy zsumować siły wewnętrzne od q — ciężaru własnego i wc — obciążenia wiatrem wiejącym od czoła. Otrzymuje się wówczas wartość JVmajt = —12 kN (mimo iż poszukiwano największej siły rozciągającej, otrzymano siłę ściskającą). Należy zauważyć, iż w analizowanym przykładzie w pręcie nr 7 nie wystąpi siła rozciągająca, a w procesie poszukiwania największych sił wewnętrznych w pręcie nr 7 należało sumować wytężenia od różnych kombinacji obciążeń. Zupełnie inne kombinacje obciążeń mogą wystąpić, gdy bada się największe, wytężenia sąsiednich prętów tej kratownicy.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)