To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Alfred Tarski
Semantyczna definicja prawdy: Zdanie "p" jest prawdziwe wtedy i tylko wtedy gdy p
cel badań: skonstruowanie metodologicznie poprawnej i merytorycznie trafnej definicji zdania prawdziwego, która uwzględniałaby intuicje zawarte w tak zwanej klasycznej koncepcji prawdy (ujęcie nieci "uwspółcześnione"):
kkp: prawdziwość zdania polega na jego zgodności z rzeczywistością
Tarski: za merytorycznie trafną w stosunku do danego języka uważam taką definicję prawdy, z której wynikają wszystkie cząstkowe definicje tego pojęcia o następującej postaci:
x jest prawdziwe wtw., gdy p
p - dowolne zdanie rozważanego języka
x - nazwa indywidualna tego zdania (w języku potocznym nazwę tą tworzy się przez zamknięcie tego zdania w cudzysłowy - jest to zatem nazwa cudzysłowiowa. Patrz też: uwagi Quine'a o dokonaniach Tarskiego w "Na tropach prawdy")
przykłady z języka potocznego:
zdanie "śnieg pada" jest prawdziwe wtw., gdy śnieg pada
zdanie "w roku 1936 wybuchnie wojna światowa" jest prawdziwe wtw., gdy w roku 1936 wybuchnie wojna światowa
zatem: ogólna, merytorycznie tarfna definicja prawdy w pewnym sensie musi być logiczną koniunkcją wszystkich takich "cząstkowych" definicji
semantyka: to ogół rozważań dotyczących pewnych związków (relacji) między wyrażeniami języka a przedmiotami i stanami rzeczy, o których w tych wyrażeniach mowa (do których te wyrażenia "się odnoszą"),
przykłady pojęć semantycznych: pojęcia oznaczania, spełniania, definiowania, oraz pojęcie prawdy;
istotną przyczyną trudności, jakie powstały podczas prób cahrakteryzowania treści pojęć semantycznych, był fakt, że nie zdawano sobie sprawy z tego, że język w którym się mówi, nie musi pokrywać się z językiem o którym się mówi - uprawiano semantykę języka w tym samym języku i w ogóle zachowywano się tak, jak gdyby na świecie był tylko jeden język - nie uwzględniano zatem relatywnego charakteru pojęć semantycznych; uwaga: pojęciaz zakresu semantyki nie mieszczą się w ramach języka, którego dotyczą!
należy zatem:
po poerwsze: zacząć od opisu języka przedmiotowego, którego semantykę zamierzamy uprawiać, który jest zatem przedmiotem naszych rozważań
opis ten powinien zakładać m. in. wyróżnienie znaków podstawowych, podanie regół definiowania, na mocy których można wprowadzić do języka nowe znaki, wskazanie wyrażeń zwanych zdaniami oraz zdań podstawowych, czyli aksjomatów, sformułowanie regół wniooskowania;
nie każdy język da się w ten sposób (tj. czysto strukturalnie) opisać - dokładnie rzecz ujmując potrafimy podać taki opis tylko w przypadku języków sformalizowanych - zatem metodami ścisłymi potrafimy uprawiać jedynie semantykę języków sformalizowanych (obecnie jedynymi językami o określonej strukturze są sformalizowane języki różnych systemów logiki dedukcyjnej);
(…)
… tego pojęcia starano się dostosować do potocznego "zastanego" już sposobu jego użycia
Jeszcze niedawno wydawało się wielu logikom, ze potrafią przy pomocy stosunkowo prostego aparatu pojęciowego niemal dokładnie uchwycić potoczną treść pojęcia wynikania. Sądzono, że owe nieliczne reguły wnioskowania (np. reguła podstawiania lub reguła odrywania) stosowane w dowodach teorii dedukcyjnych, całkowicie wyczerpują…
… do problemów w w rodzaju antynomii kłamcy. Przeszkodą w zdefiniowaniu pojęcia prawdy w ramach języka potocznego jest zatem UNIWERSALIZM
(UNIWERSALIZM - tj. język ten oprócz swoich wyrażeń zawiera również ich nazwy, a także terminy semantyczne, takei iek jaermin "prawdziwy", odnoszące sie do zdań tego języka (a więc - język potoczny nie spełnia wymogu wyraźnego rozdzielenia języka przedmiotowego i metajęzyka, jest jezykiem semantycznie zamkniętym i samoodnośnym, w tym sensie, że o wyrażeniach języka potocznego można mówić nie wychowdząc poza jego ramy - czyli nie trzeba posługiwac się metajęzykiem - ponieważ sam język potoczny zawiera już pojęcia semantyczne; tu właśnie leży źródło nieprzezwyciężalnych sprzeczności - w rodzaju antynomii kłamcy - pojawiających się w ramach języka codziennego);
Ścisłą definicję…
… polega na tym, że wskazujemy jakie przedmioty spełniają najprostsze funkcje zadaniowe, a następnie podajemy warunki określające, kiedy dane przedmioty spełniają założone funkcje zadaniowe;
np. dane liczby spełniają logiczną alternatywę x jest większe od y lub x jest równe y, jeśli spełniają co najmniej jedną z tych funkcji x jest większe od y lub x jest równe y
w przypadku funkcji zdaniowych…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)