To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Aktywna polityka społeczna w Unii Europejskiej w zakresie reformy emerytalno-rentowej-wydłużenie czasu aktywności zawodowej (granic wieku emerytalnego) Unia Europejska gwarantuje swoim obywatelom, którzy przemieszczają się w obrębie państw członkowskich tj. pracownikom oraz ich rodzinom, osobom prowadzącym działalność gospodarczą, w tym rolnikom i ich rodzinom pełną ochronę praw nabytych (lub będących w trakcie nabywania) oraz realizację świadczeń z ubezpieczenia społecznego. Dotyczy to również emerytów i rencistów i członków ich rodzin, w tym byłych pracowników migrujących, osób, które nabyły uprawnienia do świadczeń emerytalno-rentowych na podstawie ustawodawstwa krajowego, członków ich rodzin przebywających lub zamieszkujących na terenie innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej. Unijnymi przepisami koordynacji zabezpieczenia społecznego objęci są obywatele wszystkich państw członkowskich Unii Europejskiej. Europejska koordynacja systemu zabezpieczenia społecznego oparta jest na czterech podstawo wych zasadach: 1. Jedności stosowanego ustawodawstwa Osoba przemieszczająca się po terytorium kilku państw Unii Europejskiej może podlegać ustawodawstwu zabezpieczenia społecznego tylko jednego państwa. Zapobiega to tzw. negatywnemu konfliktowi uprawnień w przypadku gdy ktoś pracuje w kilku krajach, ale nie jest objęty ubezpieczeniem w żadnym z nich. Przepisy zapobiegają również wystąpieniu sytuacji odwrotnej czyli tzw. pozytywnemu konfliktowi uprawnień, który występuje gdy ktoś jest ubezpieczony w kilku państwach i ma w związku z tym większe uprawnienia niż osoba pracująca stale i nieprzerwanie w tym samym kraju. Osoba korzystająca z prawa do swobodnego poruszania się po Wspólnocie nie powinna się znaleźć ani w warunkach gorszych, ani lepszych aniżeli osoba, która całe życie mieszkała i pracowała w tym samym państwie. 2. Równego traktowania Zasada stanowi, że w sferze uprawnień do zabezpieczenia społecznego nie można stosować regulacji dyskryminujących osoby migrujące ze względu na obywatelstwo. Osoba, która jest obywatelem innego kraju członkowskiego niż tego, w którym mieszka ma prawo do korzystania z uprawnień wynikających z ustawodawstwa tego państwa na tych samych warunkach co jego obywatele. Zabroniona jest również dyskryminacja pośrednia, np. poprzez ustanowienie takich warunków nabywania praw do świadczeń ubezpieczeniowych, którym sprostać mogą jedynie obywatele danego kraju. 3. Sumowania okresów ubezpieczenia, zatrudnienia i zamieszkania Zasada ta pozwala przy ustalaniu prawa do świadczeń np. z tytułu emerytury lub zasiłku dla bezrobotnych, wziąć pod uwagę wszystkie okresy ubezpieczenia i zatrudnienia przebyte w jakimkolwiek kraju Unii Europejskiej.
(…)
… poprzez, opóźnianie wieku przechodzenia na emeryturę i ograniczenie dostępu do świadczeń dla osób w starszym wieku produkcyjnym oraz intensywny rozwój kształcenia ustawicznego tych osób o niskim poziomie wykształcenia i umożliwienie dokształcania się osobom zagrożonym utratą pracy lub mającym trudności w jej znalezieniu ze względu na ich kwalifikacje. W wielu krajach UE pracodawcy partycypują…
… od jego wewnętrznych ustaleń. Państwo członkowskie samo określa wysokości składek i świadczeń, warunków ich nabywania, ustalania wieku emerytalnego, choć z uwagi na proces starzenia się społeczeństwa europejskiego Unia Europejska zaleciła podniesienie wieku przechodzenia na emeryturę.
Starzenie się społeczeństwa to jeden z najważniejszych aktualnie problemów społecznych w Europie. To głównie proces demograficzny mający wpływ na politykę ludnościową, wywołujący określone problemy organizacyjne i koszty ekonomiczne państwa, związane z potrzebą właściwego systemu opieki nad osobami starszymi. Odsetek tych osób w społeczeństwie stale rośnie i wynika z trzech przyczyn: do wieku emerytalnego zbliża się pokolenie powojennego wyżu demograficznego, zmniejszania się liczby urodzeń i wzrostu długości życia…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)