To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Administracja terytorialna i samorząd w Księstwie Warszawskim. W zakresie administracji lokalnej przyjęto, na wzór francuski podział terytorialny Księstwa na departamenty ( 6 -warszawski, poznański, kaliski, płocki, łomżyński, bydgoski ), po 1809 r -10 ( doszły: krakowski, radomski, lubelski, siedlecki ). Dekretem z 1807 r utrzymano tymczasowo podział na powiaty -60) po 1809 r-100.
Od końca 1807 r wprowadzano nowa organizację władz terenowych. Na czele departamentu stał prefekt, podlegający służbowo ministrowi spraw wewnętrznych, wykonywał tez polecenia każdego z ministrów. W kompetencji miał:
wszelkie sprawy z zakresu szeroko pojętej administracji,
bezpośrednio sprawy resortu spraw wewnętrznych,
współudział we wszystkich działach administracji,
podlegały mu organy administracji w departamencie bezpośrednio lub przez nadzór. Przy prefekcie funkcjonował komisarz policji z intendentem i adiunktem, odbierający polecenia od ministra policji, częściowo za pośrednictwem prefekta. Na czele administracji powiatowej stał podprefekt, spełniający te same funkcje, co prefekt w departamencie. Posiadał personel kancelaryjny.Urząd podprefekta ustanowiono w każdym powiecie.
W departamentach i powiatach były tez rady o charakterze samorządowym ( sesje 15 dniowe ). Do głównych funkcji rad departamentowych należał:
rozkład na powiaty ciężarów publicznych,
narady nad potrzebami departamentu, opinie o ulepszeniach w administracji i zażalenia na urzędników.
Sesje rad powiatowych były 10-cio dniowe, odbywały się raz na pół roku. Najniższą jednostką w administracji miała być wg Konstytucji tzw. municypalność zarządzana przez burmistrza lub prezydenta. Za municypalności uznano tylko: Warszawa, Poznań, Toruń, Kalisz, od 1812 r także Kraków, Lublin i Sandomierz. Powołano tam prezydentów municypalnych, mianowanych przez króla a podległych prefektom. Mieli oni do pomocy prócz personelu kancelaryjnego, zawodowych ławników ( 2-5 ) mianowanych przez ministra spraw wewnętrznych, oraz intendentów policji. W stolicy zaś powoływano osobnego prezydenta policji z dwoma asesorami i osobną kancelarią podległego ministrowi policji. Organami samorządowymi były rady municypalne, 30 osobowe, powoływane przez króla. Zajmowały się sprawami majątku i urządzeń miejskich. W pozostałych miastach i wsiach wprowadzono dekretem z 1809 r. organizację tymczasową, każde miasto i wieś stanowiły osobną gminę. Administracja w mieście należała do burmistrza,( mianowanego przez króla ), mającego do pomocy honorowych ławników ( umiejących czytać i pisać ) zatwierdzonych przez ministra spraw wewnętrznych. Organem samorządowym była rada miejska (3-10 radców zależnie od liczby mieszkańców ). Wszystkie wsie uznano za gminy wiejskie ( przepisy podobne jak dla gmin miejskich ). Władzą administracyjną był wójt, wyznaczony przez prefekta zatwierdzony przez minister spraw wewnętrznych. Mógł sprawować do jednej lub kilku wsi, tam ustanawiając swego zastępcę sołtysa.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)