Zyski wilgoci wskutek parowania ze zbiorników i powierzchni mokrych-opracowanie

Zyski wilgoci wskutek parowania ze zbiorników i powierzchni mokrych. W pomieszczeniach przemysłowych często występują znaczne zyski wilgoci, będące  wynikiem procesów związanych z parowaniem wody. Masę wody, jaką odparuje z 1 m2 swobodnej powierzchni wszelkiego rodzaju zbiorników,  wanien itp. w ciągu godziny Wz można obliczyć z dostateczną w praktyce dokładności,  korzystając z zależności: Wz = 0,0009 (1 + v) (p’’wg – pw) [kg/h] v –prędkość odpływu pary wodnej z powierzchni parowania [m/s] p’’wg – ciśnienie pary wodnej nasyconej w warstwie granicznej powietrza o temperaturze  powierzchni kąpieli [Pa] pw – ciśnienie pary wodnej w powietrzu o temperaturze jaka panuje w pomieszczeniu [Pa] Prędkość odpływu pary wodnej znad powierzchni parowania, w powietrzu stosunkowo  spokojnym, zależy głównie od różnicy temperatury wody znajdującej się w zbiorniku i  powietrza. Jeżeli różnica tej temperatury nie przekracza 40 K to prędkość odpływu pary wodnej znad  powierzchni parującej wynosi 0,3 – 0,5 m/s. Masę wody odparowanej w ciągu godziny z mokrej, nieogrzewanej powierzchni (np. z  mokrej podłogi) przy nieruchomym powietrzu (v = 0,2 m/s) oblicza się według wzoru: W = A ∙ αk ∙ (tp – tmp) / r [kg/h] A – powierzchnia zwilżonej podłogi [m2] αk = 4,1 W/m2 ∙ K – współczynnik przejmowania ciepła przez konwekcję, tp – temperatura powietrza w pomieszczeniu, mierzona termometrem suchym tmp - temperatura powietrza w pomieszczeniu, mierzona termometrem mokrym r – ciepło parowania wody w temperaturze tp przy ciśnieniu p [kJ/kg] ... zobacz całą notatkę