Hydrologia i oceanografia, Obieg wody w hydrosferze

Nasza ocena:

3
Pobrań: 84
Wyświetleń: 1316
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Hydrologia i oceanografia, Obieg wody w hydrosferze - strona 1 Hydrologia i oceanografia, Obieg wody w hydrosferze - strona 2 Hydrologia i oceanografia, Obieg wody w hydrosferze - strona 3

Fragment notatki:

HYDROLOGIAI OCEANOGRAFIA III.  Obieg wody w hydrosferze (faza kontynentalna) Parowanie Parowanie  (ewaporacja)  jest procesem fizycznym, podczas którego ciecz zmienia swój stan  skupienia przechodząc w fazę gazową. Powietrze,  w którym znajduje się  nienasycona para wodna,  stykając się z powierzchnią wody i  wilgotnymi powierzchniami ciał stałych (gleba, roślinność, śnieg, lód, zabudowa, itp.) powoduje  proces   dyfuzji,   w   którym   cząsteczki   pary   wodnej   odrywają   się   od   mokrych   powierzchni   i  przenikają do otoczenia całkowita wielkość parowania wody  jest równa różnicy między ilością cząsteczek opuszczających  powierzchnię czynną w kierunku atmosfery, a ilością cząsteczek powracających na tę powierzchnię Odwrotny przypadek, kiedy ilość cząsteczek, które zostały wchłonięte przez powierzchnię czynną  przekracza ilość cząsteczek, które tę  powierzchnię opuściły nazywa się  kondensacją   Proces   parowania   zachodzi   z   powierzchni   jezior,   rzek,   bagien,   roślinności,   gleb,   lodowców,  pokrywy śnieżnej, nawierzchni wilgotnych dróg, a nawet kropli spadającego opadu W hydrologii pod pojęciem parowania wody należy rozumieć nie tylko proces zmiany stanu  skupienia wody, ale także transport pary wodnej z powierzchni parującej. Wzrost temperatury powietrza prowadzi do wzrostu parowania i do większej zawartości pary  wodnej w powietrzu W punkcie zwanym  punktem potrójnym  ciekła woda, para wodna i lód występują w stanie  równowagi termodynamicznej t = 273,16 K (0,01°C) p = 631,163 Pa Ciepło uwolnione (680 kal) Uwalnianie ciepła utajonego Absorbowania ciepła* które sta je się ciepłem utajonym Woda paruje cały czas i to niezależnie od temperatury W temperaturze poniżej t  - krzepnięcia  mamy do czynienia z   sublimacją  (bezpośrednim  przejściem z ciała stałego w stan gazowy) Ciepło parowania wody wynosi 2252,5 kJ/kg, z czego tylko 180ld/kg jest zużywane na  zwiększenie objętości przy przejściu w stan pary (pokonanie ciśnienia powietrza; woda  parując zwiększa swoją objętość 1650 razy) Punkt krytyczny  opisuje parametry stanu, w którym nie trzeba dostarczać energii by  przeprowadzić wodę w parę wodną t = 647,31 K (374,16 °C), p = 22,13 MPa Pozostała ilość energii służy do rozbicia powiązanych ze sobą  cząsteczek wody w  pojedyncze cząsteczki Warunkiem  sine qua non  parowania wody są: -   obecność   wody,  która   mogłaby   parować  różnica   między   maksymalnym   ciśnieniem   pary  wodnej   w   temperaturze   powierzchni   parującej,   a   aktualnym   ciśnieniem   pary   wodnej   w 

(…)

… określających ilość wody w podłożu, która może brać udział
w parowaniu (wilgotności gleby, struktury gleby)
- czynników fizjologicznych obejmujących całokształt procesów przejścia wody przez organizm
rośliny do atmosfery
Zmienność wielkości parowania na lądach pozwala wydzielić trzy typy hydrologiczne obszarów
lądowych
Parowanie terenowe w lądowej fazie cyklu hydrologicznego można określić jako
stopniowy…
… procesu parowania, ale
ponadto różnych procesów fizycznych, biologicznych i chemicznych
Całość zjawiska przechodzenia wody do atmosfery na danym obszarze nazywa się parowaniem
terenowym
Składnikami parowania terenowego są:
- parowanie z wolnej powierzchni wody
- parowanie wody opadowej zatrzymanej na powierzchni roślin i zwilżającej inne powierzchnie,
- parowanie z gleby
- transpiracja (łącznie…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz