To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
„Źródło prawa” jest pojęciem wieloznacznym. Z jednej strony można je rozumieć jako czynniki wpływające na treść prawa (np. wolę narodu czy prawodawcy); z drugiej - różne formy przekazu norm prawnych, ustanowionych bądź uznanych (np. dokumenty, teksty czy inne przedmioty będące nośnikami tych informacji).
Do źródeł prawa powszechnie obowiązującego zaliczyć trzeba akty zawierające generalne i abstrakcyjne normy, które tworzą, zmieniają lub uchylają prawa oraz obowiązki obywateli i osób prawnych. Zawierają ogólnie obowiązujące uregulowania. Adresaci norm prawnych, które zawierają te źródła, są różni, dlatego należy zaliczyć te normy do źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Na źródła prawa powszechnie obowiązującego w myśl art. 87 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej z 1997 roku składają się następujące akty:
Konstytucja,
ustawy,
ratyfikowane umowy międzynarodowe,
rozporządzenia,
akty prawa miejscowego.
Konstytucja w hierarchii źródeł prawa powszechnie obowiązującego jest aktem normatywnym najwyższej rangi - jest ustawą zasadniczą. Przepisy Konstytucji stosuje się bezpośrednio, chyba że Konstytucja stanowi inaczej. Wszystkie pozostałe źródła prawa powszechnie obowiązującego lub wewnętrznego muszą być zgodne z Konstytucją. Konstytucja może być zmieniona tylko w trybie określonym w Konstytucji, więc tylko uchwaloną w jednakowym brzmieniu ustawę przez Sejm, a następnie przez Senat. O jej zmianę może wystąpić min. 1/5 ustawowej liczby posłów albo Senat lub Prezydent RP. Ustawę o zmianie Konstytucji uchwala Sejm większością co najmniej 2/3 głosów w obecności min. połowy ustawowej liczby posłów oraz Senat bezwzględną większością głosów (ponad 50%) w obecności min. połowy ustawowej liczby senatorów. Konstytucja określa hierarchiczny podział źródeł prawa powszechnie obowiązującego, ustala podstawowe wolności oraz prawa i obowiązki człowieka i obywatela, określa zasady funkcjonowania państwa (ustala trzy rodzaje władzy : ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą) oraz zasady działania państwa w sytuacjach szczególnych zagrożeń, regulując podstawy regulacji trzech stanów: wojennego, wyjątkowego i klęski żywiołowej. Konstytucja określa również kompetencje Prezydenta RP, Rady Ministrów (Rządu), Prezesa Rady Ministrów (Premiera) oraz ustala pozycję ministrów i innych członków rządu oraz wojewodów i samorządu terytorialnego w systemie organizacji państwa.
Ustawa jest podstawowym aktem stanowienia prawa powszechnie obowiązującego. Ustawa wydawana jest przez Sejm RP. Konstytucja określa sposób opracowania i uchwalania ustawy oraz sposób i zakres współdziałania Sejmu z Senatem.
Z inicjatywą ustawodawczą
(…)
… rządowej Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji Rozporządzenia wydają ponadto Przewodniczący Komitetu Badań Naukowych i Przewodniczących Komitetu Integracji Europejskiej, albowiem wchodzą oni w skład Rady Ministrów i stosuje się do nich odpowiednio przepisy odnoszące się do ministra kierującego działem administracji rządowej.
W tekście ogłaszanego aktu należy podać podstawę prawną jego wydania, tj. należy…
… powiatu i zarządu województwa. Akty prawa miejscowego wydają także terenowe organy administracji rządowej (wojewodowie oraz organy administracji niezespolonej).
Zgodnie z konstytucyjną zasadą legalizmu, akty prawa miejscowego wydawane są na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawie. Zakres ich obowiązywania jest powszechny, ale tylko na terenie działania właściwego organu. Publikowane są w wojewódzkich dziennikach urzędowych prowadzonych przez wojewodę.
Akty prawa wewnętrznie obowiązującego stanowią druga grupę aktów prawnych po aktach prawa powszechnie obowiązujących. Dotyczą one określonej ilości adresatów. Obowiązują zarówno adresata jak i normodawcę będących w zależności służbowej. Organ wydający akt prawny kieruje akt wewnętrzny do adresata, czyli do jednostki organizacyjnej…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)