Poruszone zagadnienia to: znaczenie edukacji w procesie terapii dzieci z autyzmem, włączenie edukacji w program terapii dziecka z autyzmem, znaczenie edukacji w kompleksowej terapii dziecka z autyzmem.
Znaczenie edukacji w procesie terapii dzieci z autyzmem
Autyzm jest zaburzeniem rozwoju, które dotyka wszystkich podstawowych sfer funkcjonowania dziecka. Dlatego terapia dzieci z autyzmem wymaga złożonych i kompleksowych oddziaływań. Jednym z bardzo istotnych, a wraz z rozwojem dziecka także niezbędnych jej elementów jest edukacja, w szerokim rozumieniu tego pojęcia. Oznacza to, że stymulacja, jaka zachodzi pod jej wpływem, odnosi się nie tylko do funkcjonowania poznawczego, ale ma rozległy zasięg. O znaczeniu edukacji dla całościowego rozwoju osoby z autyzmem będzie mowa w dalszej części artykułu. W tym miejscu chciałabym zarysować warunki i okoliczności niezbędne do tego, aby nauczanie mogło pojawić się w ramach podejmowanych względem dziecka oddziaływań. Ponieważ terapia i edukacja są powiązanymi ze sobą, choć nierównoznacznymi pojęciami, w niniejszej pracy będą używane zamiennie określenia pacjent i uczeń oraz terapeuta i nauczyciel.
Włączenie edukacji w program terapii dziecka z autyzmem
Włączenie edukacji do procesu terapeutycznego możliwe jest na pewnym etapie oddziaływań wobec dziecka. Inaczej mówiąc, należy przygotować małego pacjenta do możliwości korzystania z tego rodzaju stymulacji rozwoju, a także zapewnić sobie odpowiednie warunki do skutecznego nauczania. W tym celu pierwszym podejmowanym przez terapeutów krokiem powinna być szeroko pojęta diagnoza funkcjonalna wszystkich istotnych aspektów rozwoju dziecka. Wyznacza ona kierunki podjęcia efektywnych działań, niezbędnych dla wprowadzenia edukacji.
Funkcjonowanie dziecka z autyzmem zakłócone jest przez specyficzne dla tego zaburzenia nieprawidłowości ujęte w kryteria diagnostyczne (Pużyński, S. i Wciórka, J., 2000). Odnoszą się one do relacji społecznych, komunikowania się oraz zachowań. Duże znaczenie zaburzające mają ponadto, leżące najprawdopodobniej u podłoża tych problemów, deficyty poznawcze, a także często obserwowane u naszych podopiecznych problemy zdrowotne. Te ostatnie bywają niejednokrotnie znacznie nasilone i negatywne w skutkach. Zaburzenia metaboliczne i trzewne, związane z nietolerancją pokarmową, obecnością pasożytów czy kandydiazy, powodują dyskomfort psychofizyczny dziecka, wzrost jego drażliwości i nadpobudliwości (Brostoff, J. i Gamlin, L., 1994; Galińska, B. i Kurzawa, R., 1999; Richardson, M.D. i Warnock, D.W., 1995; Shattock, P. i Savery, D., 2000). Towarzyszące temu kłopoty w zakresie odbioru i integracji bodźców zmysłowych także przyczyniają się do zakłócenia samopoczucia dziecka, postrzegania i rozumienia przez nie świata czy w końcu odczuwania własnego ciała (Delacato, C.H., 1995; Maas, V.F., 1998). Dlatego często niezbędne jest podjęcie zabiegów polegających na interwencji farmakologicznej, ustawieniu diety, a także rehabilitacji i usprawnianiu zaburzonych funkcji sensorycznych. Bywają one określane mianem programu „przetrwania”, gdyż mają kluczowe znaczenie w niwelowaniu dyskomfortu dziecka i czynieniu dotychczasowego chaotycznego i nieprzewidywalnego otoczenia bardziej przyjaznym. Istotne jest, że takie oddziaływania wpływają na zachowanie dziecka (spadek nadpobudliwości, autostymulacji, przejawów rozdrażnienia), zwiększając jego możliwości ukierunkowania uwagi na otoczenie zewnętrzne i podejmowania w nim celowych działań (np.
(…)
…). Spostrzeganie, rzeczywistość, język. Warszawa: WSiP. Baron-Cohen, S., Tagar-Flusberg, Cohen (1993). Understanding other minds. Oxford University Press. Błeszyński, J., (1998). Mowa i język dzieci z autyzmem. Wybrane zagadnienia. Słupsk. Brostoff, J. i Gamlin, L., (1994). Alergia i nietolerancja pokarmowa. Kraków: Wydawnictwo „Litera”. Delacato, C.H., (1995). Dziwne, niepojęte. Autystyczne dziecko. Warszawa: Fundacja SYNAPSIS. Doman, G. i Doman, J., (1992). Jak nauczyć małe dziecko czytać? Bydgoszcz: Oficyna Wydawnicza „Excalibur”. Frith, U. (1993). Autyzm. Świat Nauki, 8.
Galińska, B., i Kurzawa, R. (1999). Alergia pokarmowa u dzieci. Patogeneza, diagnostyka, leczenie. Bielsko-Biała: - medica press. Grandin, T. (1995). Thinking in pictures. Doubleday. Maas, V.F. (1998). Uczenie się przez zmysły…
… z autyzmem jest ich obniżona ciekawość poznawcza i motywacja wewnętrzna. Mogą one wyraźnie unikać sytuacji zadaniowych lub sprawiać wrażenie obojętnych na proponowane aktywności, osiągnięcie sukcesu i pochwały. Aby ta właściwość nie stanowiła bariery rozwojowej, potrzebne są oddziaływania ukierunkowane na kształtowanie motywacji wewnętrznej i ciekawości poznawczej ucznia. Zgodnie z zebranymi informacjami…
… testów psychologicznych lub pedagogicznych u omawianej grupy dzieci nie jest możliwe ze względu na specyfikę zaburzenia. W tej sytuacji bardzo użytecznym źródłem informacji są obserwacje dziecka i rozmowy z rodzicami.
Analizując warunki poprzedzające wprowadzenie edukacji do terapii autystycznego dziecka, należy na koniec zaznaczyć konieczność określenia celów krótko- i długoterminowych w postępowaniu…
… zmiany istotnych aspektów globalnego rozwoju dziecka. Poza edukacją treściową i uczeniem konkretnych umiejętności poznawczych, celem naszym powinny się stać omawiane już: poprawa jakości kontaktu, relacji i współpracy, kształtowanie pragmatyki porozumiewania się i sposobów komunikacji, rozwijanie ciekawości poznawczej i motywacji wewnętrznej. U małych dzieci ważnym dążeniem staje się budowanie podstaw…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)