To tylko jedna z 24 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Autyzm – zasady dobrej interwencji Ewa Pisula Wydział Psychologii Uniwersytet Warszawski Ewa.Pisula@psych.uw.edu.pl Charakterystyka dobrej interwencji: 1. Wczesne rozpoczynanie (między 18 a 40 m.ż., a jeśli to możliwe – wcześniej). Od razu, gdy u dziecka podejrzewany jest autyzm Cel: rozwijanie zdolności komunikowania się oraz zdolności do wspólnej aktywności z innymi osobami. 2. Proporcja dorosłych i dzieci (początkowo 1:1, potem mała grupa – dziecko nadal jest wspomagane przez swojego terapeutę). 3. Indywidualizacja programu. 4. Wyraźna struktura , jasno sformułowane cele. 5. Systematyczne, ciągłe oddziaływania (12 miesięcy w roku) o dużej intensywności (minimum 25 h tygodniowo) . 6. Stosowanie różnych metod , umożliwiających wszechstronne wspieranie rozwoju dziecka. 7. Prowadzenie terapii w naturalnym środowisku. 8. Priorytety: - rozwijanie funkcjonalnego, spontanicznego komunikowania się, - rozwijanie umiejętności społecznych, - wspieranie rozwoju poznawczego, - rozwijanie umiejętności zabawy, - proaktywne podejście do problemów w zachowaniu. 9. Włączanie rodziny do pracy z dzieckiem , wspieranie rodziców i rodzeństwa. 10. Integracja z rówieśnikami. 11. Terapia i wspomaganie na przestrzeni całego życia. 12. Wykorzystywanie bodźców wzrokowych. 13. Uwzględnienie problemów sensorycznych. 14. Dostosowanie komunikatów do konkretnego i dosłownego sposobu ich rozumienia 15. Tworzenie przewidywalnego, czytelnego i zrozumiałego dla dziecka otoczenia, minimalizującego poziom lęku 16. Przygotowanie środowiska do współżycia z osobami o takich potrzebach, jak osoby z autyzmem . Główne czynniki wpływające na efekty interwencji: 1. Czas rozpoczęcia 2. Intensywność 3. Zaangażowanie dziecka w bezpośrednie interakcje społeczne – 80% czasu 4. Indywidualny program 5. Edukacja i wsparcie dla rodziny Eaves i Ho (2004): nie ma związku między zmianami w rozwoju dziecka a rodzajem interwencji, jakiej zostało poddane ani jej intensywnością Rodzaje interwencji: niewyspecjalizowany ośrodek opieki dziennej, centrum terapii mowy, konsultacje behawioralne, prowadzona w domu stosowana analiza zachowania (ABA), intensywne programy przedszkolne zogniskowane na rozwijaniu mowy, ośrodki wyspecjalizowane w zaburzeniach rozwoju oraz konsultacje terapeutów zajęciowych. Zmiany w wynikach testów nie zależały od rodzaju terapii, jaką objęte było dziecko, ale od “wyjściowej” charakterystyki dziecka, która pozwalała na prognozowanie jego dalszego
(…)
…
(Developmental Intervention Program) – czas podłogowy
Rozwijanie relacji interpersonalnych – model Gutsteina i
Sheely (RDI)
3. Podejście zintegrowane i holistyczne
TEACCH
4. Interwencja biomedyczna
- dieta
- kuracja witaminowa i suplementacja
- sekretyna
- odtruwanie, helacja (helatacja)
Przykładowe podejścia terapeutyczne
Terapia behawioralna
Zaburzenia to efekt procesu uczenia się
w określonych warunkach…
… w terapii dzieci z autyzmem w USA:
- ABA
- terapia zajęciowa (z elementami terapii integracji
sensorycznej)
- terapia witaminowa, diety, leki, kwasy OMEGA itd.
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)