Zmartwychwstanie jako fakt realny i zbawczy

Zmartwychwstanie jako fakt realny i zbawczy Zmartwychwstanie JHS zawsze stanowiło pierwszorzędne kryterium i podstawowy argument, za pomocą którego uzasadniano nadprzyrodzony charakter chrześcijaństwa (1 Kor 15, 14).
Nie ulega wątpliwości, że śmierć Chrystusa, fakt pustego grobu są wydarzeniami historycznymi w ścisłym tego słowa znaczeniu ( nie jest to zmartwychwstanie symboliczne, nie jest to wskrzeszenie ). Był to fakt jednorazowy i niepowtarzalny, osadzony w czasie i przestrzeni. Świadczy o tym: niezłomne przeświadczenie najstarszej gminy o pustym grobie, o prawdziwości chrystofanii (objawianie się Chrystusa po zmartwychwstaniu), o somatycznym zmartwychwstaniu JHS w trzecim dniu po Jego śmierci. Hipotezy odrzucające zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. a) Hipotezy naturalistyczne - ma dwie postacie: Teoria oszustwa - (faryzeusze, II w. Celsus, XVIII w. Reimarus) opowiadanie o zmartwychwstaniu i pustym grobie jest świadomym oszustwem uczniów, którzy po śmierci JHS, wskazując na pusty grób, ogłosili Jego zmartwychwstanie. Nie chcieli oni rezygnować z wygodnego życia wygodnych nauczycieli. Wykradli ciało Mistrza i ogłosili Jego zmartwychwstanie. W XX w. wysunięto koncepcję, że Chrystusa pochowano w przypadkowym grobie i następnie nie można było go znaleźć. Dziś ta koncepcja została zupełnie odrzucona. Teoria ewolucji - (Bousset) Zmartwychwstały JHS jest wytworem wiary gminy wczesnochrześcijańskiej. Badania naukowe wykazały, że gmina powielkanocna posiada najstarsze świadectwa o zmartwychwstaniu. Wiara Apostołów w zmartwychwstanie opiera się na ich osobistych doświadczeniach. Chrześcijanie od razu głosili zmartwychwstanie. Nie było czasu na stworzenie teorii. Hipoteza letargu - (Paulus) JHS umarł tylko pozornie, a faktycznie zapadł w letarg. Obudził się i wyszedł niezauważony z grobu. Trzęsienie ziemi, które wtedy miało miejsce odwaliło kamień grobowy. Hipoteza wizji subiektywnej - (Meier, Goguel) po W. Piątku uczniowie Jezusa powrócili do swych zajęć w Galilei. Pod wpływem spokojnej pracy ich wzburzone umysły zaczęły wracać do równowagi, przypominali sobie naukę i cuda JHS oraz Jego obietnicę powrotu. Z czasem zaczęli wierzyć w Jego zmartwychwstanie. Tęsknota za Mistrzem szczególnie u św. Piotra doprowadziła do „widzenia JHS” - wizji subiektywnej.
... zobacz całą notatkę