Zjawisko kurzawkowe-opracowanie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 735
Wyświetleń: 4487
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Zjawisko kurzawkowe-opracowanie - strona 1 Zjawisko kurzawkowe-opracowanie - strona 2 Zjawisko kurzawkowe-opracowanie - strona 3

Fragment notatki:

ZJAWISKO KURZAWKOWE
1. Wprowadzenie
Upłynnianie się nasyconego wodą gruntu (zachowanie się gruntu w określonej prze­strzeni jak ciecz) nazywa się zjawiskiem kurzawkowym. Upłynnienie gruntu zachodzi zwy­kle pod wpływem jakiegoś działania dynamicznego na masyw gruntovvy. Najczęściej ob­serwuje się je na skutek oddziaływania przepływającej wody. Upłynniony grunt nazywamy kurzawką. Zjawisko kurzawkowe może się przejawiać np. stałym napływem nawodnionych gruntów do wyrobiska, co utrudnia, a często uniemożliwia prowadzenie robót.
Kurzawkowość nie jest, właściwością jakiegoś jednego, określonego typu gruntu. W stan płynny mogą przechodzić rumosze, żwiry, piaski, lessy oraz grunty spoiste. W praktyce najczęściej spotyka się upłynnienie piasków, szczególnie piasków z pewną zawartością czą­stek koloidalnych.
Analiza właściwości gruntów pod kątem możliwości przechodzenia w stan płynny wskazuje na konieczność podziału kurzawek na różne typy, które wymagają różnych metod badania i zastosowania różnych środków przeciwdziałania. KlasyfIkację kurzawek po raz pierwszy przedstawił A. F. Liebiediew (1935), który podzielił je na kurzawki rzeczywiste, czyli aktywne oraz pseudokurzawki, czyli kurzawki pasywne. ,
Liczne prace badawcze nad przejawami kurzawkowości gruntów o różnym składzie (od piasków do iłów) wskazały na możliwość rozwinięcia klasyfIkacji Liebiediewa. Ł. K. Tankajewa (1968) wydzieliła następujące typy gruntów zdolnych do tworzenia kurzawek:
1) grunty p'ozbawione wiązań strukturalnych
2) grunty z wiązaniami strukturalnymi typu kondensacyjno - koagulacyjnego.
Kurzawkami pierwszego typu są grunty pozbawione wiązań strukturalnych między cząstkami. Stanowią je piaski, których wytrzymałość uwarunkowana jest wysokim tarciem wewnętrznym. Przejście ich w stan płynny związane jest z silnym obniżeniem lub utratą tarcia wewnętrznego przez zawieszenie cząstek w wodzie. Ruch rozrzedzonego gruntu jest wywołany ciśnieniem hydrodynamicznym, zależnym od działania strumienia fIltracyjnego lub powstającego w porach przy zmianach struktury piasku nasyconego wodą, połączonych ze zmianami porowatości.
Bardziej złożonym i szeroko rozprzestrzenionym typem gruntów kurzawkowych są kurzawki drugiego typu, stanowiące grunty o wiązaniach kondensacyjno - koagulacyjnych.
Sztywne wiązania kondensacyjne, powstające przy wysychaniu cząstek koloidalnych, ule­gają silnemu osłabieniu i przechodzą wiązania innego typu -koagulacyjne, charakteryzują­ce się zależnością wytrzymałości od wilgotności, przejawiają zdolność do przemian tikso­tropowych, co warunkuje ich kurzawkowość.
Kurzawki drugiego typu stanowią utwory o różnym składzie granulometrycznym z koloidalnymi wiązaniami strukturalnymi. W zależności od składu i specyfIki przejawiania się właściwości kurzawkowych wyróżnia się:


(…)

… hydrauliczny. wody gruntowej i wartość porowatości krytycznej.
Masyw piasków może przejść w stan kurzawkowy pod działaniem przepływającej wody gruntowej, jeśli jego gradient hydrauliczny osiąga wartość krytyczną, określoną na podstawie wzoru:
Ikr - gradient hydrauliczny (spadek hydrauliczny) dla zjawiska kurzawkowego, przy przepływie wody z dołu do góry,
ρs - gęstość gruntu
ρw - gęstość wody,
n - współczynnik porowatości.
Zdolność do utrzymywania wody w kurzawkach koloidalnych jest bardzo duża - do 240% przy równocześnie małej wodoprzepuszczalności. Z powodu wypełnienia porów mię­dzy ziarnami piasku masy koloidalne przy wilgotności naturalnej kurzawki są słabo prze­puszczalne (współczynnik filtracji rzędu 10-4 ÷10-5 cm/s).
Duża zdolność do zatrzymywania wody i mała wodoprzepuszczalność kurzawek piaszczy­sto…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz