To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Żebra pośrednie
Poprzeczne żebra pośrednie powinny być zdolne do przeniesienia sił od imperfekcji, tj. sił wynikających ze wzajemnego odchylenia sąsiednich paneli ściskanych, oraz skupionych obciążeń zewnętrznych i siły podłużnej wyznaczanej ze wzoru (6.48).
W obliczeniach przyjmuje się, że żebra sąsiednie są sztywne i proste. Obliczane żebro traktuje się jako element swobodnie podparty i obciążony poprzecznie wskutek wstępnej sinusoidalnej imperfekcji o strzałce wo - s/300, przy czym s = min (aj, a2, b) (rys. 6.10), gdzie: ai, a2 - wymiary podłużne sąsiednich paneli, b - osiowy rozstaw pasów lub rozpiętość żebra poprzecznego. Ponadto należy uwzględnić wpływ mimośrodów konstrukcyjnych.
Pośrednie żebra poprzeczne można uważać za sztywne, jeśli ich moment bezwładności nie jest mniejszy od wartości obliczonej ze wzoru (6.39).
W ogólnym przypadku, stosując analizę drugiego rzędu, należy wykazać, że spełnione są następujące kryteria stanu granicznego nośności:
maksymalne naprężenie w żebrze nie przekracza wartości fy/yM1,
ugięcie żebra nie przekracza wartości b/300.
Przy braku siły podłużnej w żebrze można przyjąć, że oba kryteria są spełnione, jeśli moment bezwładności żebra Ist nie jest mniejszy niż wartość obliczona ze wzoru (9.1) normy [53].
Przy wymiarowaniu żeber poprzecznych pośrednich można postępować w sposób uproszczony i stosować analizę I rzędu, przyjmując obciążenie żebra siłą podłużną i dodatkowe, równomiernie rozłożone na długości bs zastępcze obciążenie poprzeczne q, obliczone według wzoru (6.47). Długości wyboczeniowe i krzywą wyboczeniową należy przyjmować jak w przypadku podatnych żeber podporowych.
Jeśli nie stosuje się zaawansowanych metod analizy, to stateczność żeber pośrednich o przekroju otwartym, ze względu na wyboczenie skrętne, uzyskuje się, spełniając warunek £6.34).
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)