Zdania bezosobowe Forma implicita Zdania bezosobowe to zdania, które zawierają bezosobowe formy czasownika, takie jak imiesłowy lub bezokoliczniki, np. Infinito presente (bezokolicznik czasu teraźniejszego) - wyraża równoczesność czynności w stosunku do zdania głównego: Mi sono dimenticato di chiamare Maria. (Zapomniałem zadzwonić do Marii.) Abbiamo deciso di non andare al matrimonio. (Zdecydowaliśmy się nie iść na ślub.) Siamo riusciti ad arrivare in tempo. (Udało nam się przyjechać na czas.) A dire il vero, devo pensarci. (Prawdę powiedziawszy, muszę o tym pomyśleć.) Penso di sbagliare. (Myślę, że nie mam racji.) Il mangiare troppo fa male alla salute. (Przejadanie się szkodzi zdrowiu.) Tra il dire e il fare c'è di mezzo il mare. (Łatwiej powiedzieć, niż zrobić.) Infinito passato (bezokolicznik czasu przeszłego) - wyraża czynność uprzednią do tej wyrażonej w zdaniu głównym. Jest on złożony z bezokolicznika czasowników essere lub avere oraz imiesłowu biernego. Wybór (essere lub avere) zależy od czasownika, który tworzy infinito passato: Mi sono dimenticato di aver già mangiato. (Zapomniałem, że już zjadłem.) Dopo aver visto il film, siamo andati in discoteca. (Po tym jak obejrzeliśmy film, poszliśmy na dyskotekę.) È uscita senza averci salutato. (Wyszła, nie pożegnawszy się z nami.) Dopo esser uscito mi sono ricordato di dimenticare le chiavi. (Po wyjściu przypomniało mi się, że zapomniałem kluczy.)
(…)
…
Zdania bezosobowe Forma implicita Zdania bezosobowe to zdania, które zawierają bezosobowe formy czasownika, takie jak imiesłowy lub bezokoliczniki, np. Infinito presente (bezokolicznik czasu teraźniejszego) - wyraża równoczesność czynności w stosunku do zdania głównego: Mi sono dimenticato di chiamare Maria. (Zapomniałem zadzwonić do Marii.) Abbiamo deciso di non andare al matrimonio…
… (bezokolicznik czasu przeszłego) - wyraża czynność uprzednią do tej wyrażonej w zdaniu głównym. Jest on złożony z bezokolicznika czasowników essere lub avere oraz imiesłowu biernego. Wybór (essere lub avere) zależy od czasownika, który tworzy infinito passato: Mi sono dimenticato di aver già mangiato. (Zapomniałem, że już zjadłem.) Dopo aver visto il film, siamo andati in discoteca. (Po tym jak obejrzeliśmy…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)