Ryn. Notatka składa się z 7 stron.
ZABURZENIA OSOBOWOŚCI Zaburzenia układów cech osobowości Osobowość nieadekwatna Brak defektów fizycznych, lecz duża męczliwość, brak wytrwałości ( jeśli się za coś bierze, to szybko to porzuca)
Inteligencja w normie, lecz duża łatwowierność, sugestywność, mała zdolność przewidywania
Brak inteligencji społecznej: brak zdolności wczuwania się, brak elementarnego taktu
Nieudolność w pracy, niezręczność
Brak lub ograniczenie ambicji, inicjatywy, zapału do pracy, systematyczności
Przyjazność, poczciwość, „przyklejanie się” do ludzi
Brak wyższych kulturalnych zainteresowań
Zupełna ignorancja, brak motywacji
Osobowość schizoidalna a) zamknięty w sobie Spokojny, nie pozwala sobie na wzruszenie (boi się wzruszeń, bo boi się ośmieszenia), co prowadzi do otępienia uczuciowego, pewnej płytkości emocjonalnej
Nieśmiały, obawa przed nawiązaniem kontaktów, zbliżeniem się do ludzi
Nie potrafi postawić się, obronić i dochodzić do swoich praw
Na ogół posłuszny, unika zwracania na siebie uwagi
Wrażliwy, ale w sposób selektywny: nadwrażliwy na konkretne sytuacje międzyosobowe, razi go byle co, bo czuje, że inni go nie rozumieją, nie doceniają; jest przekonany o własnej specjalnej wrażliwości
łatwo może się narazić przez to na krytykę, ośmieszenie i odepchnięcie; nie ma wielu przyjaciół, uważa, że jest skazany na samotność
Wolny czas wypełnia marzeniami, tam znajduje przyjemność życiową
Geneza - warianty
Duża chorowitość w dzieciństwie
Zbytnia troskliwość matki, która nie pozwalała na przejęcie przez dziecko inicjatywy w życiu, lecz wmawiała, że nic nie potrafi i nie powinno ryzykować
Brak w dzieciństwie czynników, które by kompensowały poczucie słabości i dawały dziecku wiarę w siebie
Skutki:
izolacja osobnika - wmawia on sobie, że wtedy jest najszczęśliwszy
bardzo głęboki żal, uraza do życia i ludzi, za to, że pozwolili mu zostać samotnikiem
bardzo głęboka depresja, lecz skrywana, gdyż osoba nie pozwala sobie jej odczuć
b) odsuwający się tłumi emocje, lecz nie wszystkie - selekcjonuje je; wychodzi z założenia, że okazywanie uczuć to znak słabości
odsuwa się wewnętrznie od życia ludzkiego, wydaje mu się, że powinien wystarczać sam sobie
zwykle energiczny, zaradny, bezwzględny, z dużym powodzeniem życiowym, lecz bez małżonka, gdyż „miłość to zawracanie głowy”, utrata wolności osobistej
najcenniejszą rzeczą w życiu jest niezależność, swoboda życiowa
brak przyjaciół, „ma tylko dużo znajomych”
(…)
…, poprzez masochizm (samobójcy - zobaczcie, jacy byliście dla mnie niedobrzy)
W hipochondrii - aby przedłużyć opiekę otoczenia
Kultywacja własnego cierpienia, aby zasłużyć sobie na współczucie, litość innych.
U jednostek o bardzo dobrze wykształconym mechanizmie pocieszania siebie (czerpią satysfakcję z pocieszania się)
O osobników typu paranoidalnego (muszą podtrzymywać przekonanie, że są pokrzywdzeni)
Marzenia na jawie o bohaterstwie (tragicznym, cierpiącym).
Problemy małżeńskie : prowokowanie konfliktów, [wg. mojej interpretacji - pragnienie bycia „rzuconym”, a nie „rzucającym”, Zawadzki mówi na odwrót]
Masochizm negatywny (odmawianie sobie przyjemności, sukcesów):
Obawa zawiści
Obawa przed zwiększonym poczuciem odpowiedzialności (np. awans)
Poczucie winy (dlaczego ja, a nie ktoś inny)
Socjopatyczne…
…
Zachowują się wobec innych z wielkim respektem, boją się komukolwiek narazić
Łatwo rezygnują z własnej wygody, poddają się, współpracują zgodnie, ustępują łatwo w razie jakiś sporów, są ulegli, potulni
Nie mają zaufania do własnego zdania, łatwo ich przekonać, namówić do czegoś
W krańcowych wypadkach wykazują tendencję do poniżania się (pewna forma masochizmu) by wzbudzić w innych litość
Typ bierny - agresywny (zależno - domagający się)
Nie prosi o pomoc, lecz się jej domaga, w sposób wyzywający, bez wdzięczności, jest zirytowany faktem, że musi o tą pomoc zabiegać
Pełny zawiści, zazdrości wobec tych, do których się o pomoc udaje, bo oni potrafią więcej, ale także do wszystkich ludzi, których stać na to, by być samodzielnymi
Jest nadmiernie krytyczny, wyszukuje w ludziach wady, błędy w robocie, czepia…
…. oglądanie horrorów)
Skojarzenie jakiegoś słabego bólu z przyjemnością (np. bólu gardła ze słodyczami)
Tendencja do karania siebie (kiedy napięcie w oczekiwaniu na karę za (urojoną) winę jest zbyt duże). Przyczyna : niewłaściwie karzące matki, np. niewybaczające
Karanie się „na przyszłość”, aby później bez wyrzutów sobie „używać”. (wg. Zawadzkiego masochistyczne zachowania seksualne)
Karanie kochanych osób…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)