Zasady wyznaczania sił wewnętrznych - wykład

Nasza ocena:

3
Pobrań: 182
Wyświetleń: 1491
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Zasady wyznaczania sił wewnętrznych - wykład - strona 1 Zasady wyznaczania sił wewnętrznych - wykład - strona 2 Zasady wyznaczania sił wewnętrznych - wykład - strona 3

Fragment notatki:

Zasady wyznaczania sił wewnętrznych
Przystępując do obliczeń statycznych trzeba najpierw rozstrzygnąć, czy w trakcie wykonywania obiektu będzie zmieniał się model obliczeniowy. Jeżeli tak, to dla poszczególnych faz budowy trzeba określić odpowiednie modele obliczeniowe oraz wyznaczyć siły wewnętrzne od ciężaru własnego i obciążeń technologicznych (mon­tażowych), a dopiero dla docelowego modelu obliczeniowego - siły wewnętrzne od wyposażenia i obciążeń użytkowych. Jeżeli nie, to siły wewnętrzne od ciężaru wła­snego wyposażenia i obciążeń użytkowych należy wyznaczyć przyjmując jeden do­celowy model obliczeniowy.
W poszczególnych fazach budowy oraz po jej zakończeniu siły wewnętrzne bądź przemieszczenia od obciążeń wyznacza się z reguły zgodnie z założeniami teorii sprężystości stosując metody analizy lin i owo-sprężystej uwzględniające li­niowość prawa fizycznego i liniowość związków geometrycznych. Jedynie dla pew­nych konstrukcji (np. smukłych podpór, niektórych mostów łukowych, a szczegól­nie mostów wiszących) konieczne może być uwzględnienie nieliniowości geome­trycznej (teorii drugiego rzędu). Analiza liniowo-sprężysta pozwala na stosowanie zasady superpozycji skutków upraszczającej obliczenia statyczne oraz umożliwia oszacowanie charakterystyk dynamicznych konstrukcji mostowej.
W ogólnym przypadku analiza statyczna konstrukcji mostowej polega na wy­znaczeniu rozkładu sił wewnętrznych (sił normalnych, poprzecznych, momentów zginających i skręcających) od obciążeń stałych (ciężaru własnego i wyposażenia) oraz obwiedni sił wewnętrznych od obciążeń użytkowych (ruchomych). Celem ob­liczeń statycznych jest wyznaczenie ekstremalnych wartości sił wewnętrznych oraz uogólnionych przemieszczeń (ugięć, kątów obrotu) w określonych przekrojach (miej­scach) konstrukcji.
Dla najprostszego modelu e\pl (np. belki) obliczenia statyczne będą polegały na:
- wyznaczeniu dla określonych przekrojów (przyjmowanych zwykle co — roz­piętości przęsła) linii wpływu momentów zginających sił poprzecznych i ewen­tualnie linii wpływu momentów skręcających,
- obliczeniu powierzchni pól dodatnich i ujemnych linii wpływu oraz wyznaczeniu w poszczególnych przekrojach, momentów i sił poprzecznych od obciążeń sta­łych,
- wyznaczeniu ekstremalnych tj. maksymalnych i minimalnych wartości momen­tów i sił poprzecznych od obciążeń ruchomych (użytkowych) w poszczególnych przekrojach,
- wyznaczeniu obwiedni momentów i sił poprzecznych od obciążeń ruchomych,
- zsumowaniu dla poszczególnych przekrojów maksymalnych i minimalnych war­tości momentów i sił poprzecznych od obciążeń stałych i użytkowych.
Dla przekrojów elementów prętowych, w których występuje złożony stan na­prężenia konieczne jest uwzględnienie kombinacji obciążeń - wyznaczenie dla bel­ki np. wartości:

(…)

… i odpowiedniej wartości N.
W przypadku przęseł jednobelkowych, przyjmując model obliczeniowy klasy e1, p1 z reguły przynajmniej w części przekrój ów podporowych, wprowadza się pod­parcie uniemożliwiające obrót w płaszczyźnie prostopadłej do osi belki (utwierdze­nie na skręcanie). W zależności od warunków podparcia obciążenie usytuowane mimośrodowo względem osi podłużnej wywoła oprócz zginania skręcanie…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz