Z jej treści możemy dowiedzieć się więcej na takie tematy, jak: zasada wolności pracy, zasada równego traktowania w zatrudnieniu, zasada uprzywilejowania pracownika.
ZASADY PRAWA PRACY
ZASADA WOLNOŚCI PRACY - art. 10 § 1 kp. Wynikają z niej następujące konstatacje:
Nikomu, z wyjątkiem przypadków określonych w ustawie nie można zabronić wykonywania zawodu. Oznacza to, że wszystkie osoby, jeżeli spełniają warunki wymagane do nawiązania stosunku pracy przez przepisy kodeksu lub ustaw szczególnych (np. pragmatyki służbowe), maja prawo do zatrudnienia w swobodnie przez siebie wybranym rodzaju pracy.
Zasada ta oznacza także zakaz jakiejkolwiek pracy przymusowej.
Nie wynika z niej natomiast żadne prawo do domagania się od kogokolwiek zatrudnienia w wybranym rodzaju pracy.
ZASADA SWOBODY NAWIĄZANIA STOSUNKU PRACY- art. 11 kp. Treścią tej zasady jest stwierdzenie, że nawiązanie stosunku pracy oraz ustalenie warunków pracy i płacy, wymaga zgodnego oświadczenia woli pracodawcy i pracownika. Wyraża więc ona podstawową cechę stosunku pracy, jaką jest swoboda i dobrowolność. Dotyczy ona zarówno swobody wyboru pracownika, czy pracodawcy, jak też swobody rodzaju wykonywanej pracy, czy rodzaju umowy. Wynika z niej również fakt, iż nikt nie może być zmuszony do pozostawania w stosunku pracy.
ZASADA POSZANOWANIA GODNOŚCI I DÓBR OSOBISTYCH PRACOWNIKA- art. 11¹ kp. Wyrazem jej naruszenia jest np. podważenie dobrego imienia pracownika, czy też rozpowszechnianie nieprawdziwej oceny jego kwalifikacji.
ZASADA RÓWNEGO TRAKTOWANIA W ZATRUDNIENIU
Przepisy kodeksu pracy w sposób szczególny eksponują zasadę równego traktowania w zatrudnieniu, poświęcając jej osobny rozdział II a.
Na szczególną uwagę zasługują w tym względzie zmiany, jakie przyniosła nowela kodeksu, która weszła w życie 1 stycznia 2004 r. Zakaz dyskryminacji w zatrudnieniu został poważnie rozszerzony o nowe przesłanki antydyskryminacyjne.
Nie wolno dyskryminować pracownika nie tylko ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, narodowość, przekonania zwłaszcza polityczne lub religijne, przynależność związkową, ale także pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, zatrudnienie na czas określony, czy nieokreślony albo w pełnym lub niepełnym wymiarze czasu pracy.
Nowelą wprowadzono definicję dyskryminacji bezpośredniej, której ulega pracownik, który z powodu jednej z wyżej wymienionych przesłanek traktowany był w porównywalnej sytuacji mniej korzystnie niż inni pracownicy.
Kolejną istotną zmianą było wprowadzenie odmiennej regulacji dotyczącej dochodzenia odszkodowań z tytułu naruszenia zasady niedyskryminacji. Osoba wobec której pracodawca naruszył zakaz równego traktowania w zatrudnieniu ma prawo do odszkodowania w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę. Przed 1 stycznia odszkodowanie przysługiwało w wysokości nie wyższej niż sześciokrotność najniższego wynagrodzenia za pracę.
(…)
…, iż odszkodowanie przyznawane dyskryminowanemu musi być adekwatne do poniesionej przez niego szkody.
Nadal obowiązuje zasada, że ciężar dowodu w sprawach o naruszenie nakazu równego traktowania w zatrudnieniu spoczywa na pracodawcy. To pracodawca musi udowodnić, że nie naruszył zakazu dyskryminacji kierując się w swoim zachowaniu wobec pracownika obiektywnymi powodami.
Inne zasady:
- niedyskryminacji w stosunkach…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)