To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
ZASADY PODZIAŁU UŻYTKOWEGO GRUNTÓW
Podział użytkowy gruntów – uformowanie granic konturów użytków gruntowych
W procesie tym uwzględnia się wymagania siedliskowe i wymagania urządzeniowe.
Wymagania siedliskowe użytków –
cechy przydatności terenu pod poszczególne rodzaje użytków
pozytywne – świadczące o możliwościach i
celowości użycia danej powierzchni pod
określone użytki
negatywne – stanowiące ograniczenia lub
całkowite przeciwwskazanie do
wykorzystania danej powierzchni pod
określone użytki (konieczność
przeciwdziałania degradacji lub niewielkie
korzyści z użytku w danych warunkach)
Wymagania urządzeniowe – warunki konieczne do spełniania jego funkcji
położenie, wielkość i kształt konturu użytku, zasady użytkowania
Różne kategorie użytków gruntowych mają odmienne wymagania w omówionych
zakresach.
Użytki o małej użyteczności
warunki siedliskowe: zasięg i rodzaj naturalnie ukształtowany, zajęta przez nie powierzchnia
zwykle nie jest przydatna do innego użytkowania
warunki urządzeniowe: nie istnieją
wyjątek: grunty zniszczone i zdegradowane (rekultywacja), grunty pod wodami
(regulacja rzek, budowa kanałów, urządzanie zbiorników wodnych itp.), użytki ekologiczne
(ochrona)
Ograniczenia urządzeniowe dla innych użytków położonych w ich otoczeniu – przerwy
ciągłości uprawowej, niewłaściwe do uprawy kształty pól
potrzeba korygowania granic użytków naturalnych w celu poprawienia warunków
użytkowych obiektów z nimi sąsiadujących
Użytki o pośredniej użyteczności
UŻYTKI LEŚNE
warunki siedliskowe: praktycznie brak ograniczeń
warunki urządzeniowe: nie istnieją
granice tych konturów zależą głównie od przydatności terenu pod inne użytki
Zasadniczym celem przy działaniach urządzeniowych powinno być powiększanie obszaru
użytków leśnych
i zadrzewionych.
Możliwe są regulacje granic uzasadnione celowością transformacji użytków rolnych
na leśne bądź też poprawą sąsiednich konturów użytków rolnych.
Urządzanie użytków leśnych w celu ochrony użytków nieleśnych =
pasy zadrzewień w obrębie użytków rolnych, a także na skarpach i wzdłuż cieków
wodnych
(ochrona użytków przed erozją, poprawa stosunków wodnych w glebie, inne cele
ochronne)
Użytki o dużej użyteczności
warunki siedliskowe: jakość gleby nie ma znaczenia; wymagania innej natury (nośność
gruntów, niski poziom wody gruntowej, spadek terenu umożliwiający wzniesienie budynku
itp.)
warunki urządzeniowe: czynnikiem przesądzającym jest położenie gruntów
w sąsiedztwie terenów już objętych zainwestowaniem
Szczegółowe kryteria wyboru i przeznaczenia terenów na cele zainwestowania budowlanego
określają przepisy:
budowlane,
o zagospodarowaniu przestrzennym,
o gospodarce gruntami,
o drogach.
Obiekty budowlane lokowano na gruntach wcześniej wykorzystywanych rolniczo.
Wybór terenu pod osiedle – bliskość wody, dogodność terenu pod zabudowę,
usytuowanie gruntów pod uprawę
Istniały dwie przeciwstawne tendencje:
1. urządzanie osiedli zwartych, skupiających grunty w centrum wsi,
2. sytuowanie zagrody w obrębie gruntów
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)