Zasady organizacji systemu biurokratycznego Biurokracja w języku potocznym jest synonimem wad administracji Biurokracja wg Maxa Webera (uczony niemiecki przełomu XIX/XX w.) ma charakter emocjonalnie neutralny - oznacza ona określony typ organizacji administracji i nie przesądza z góry o jego wadach Podstawowe cechy systemu biurokratycznego:
Zawodowy charakter administracji - pełnienie funkcji administracyjnych jest zawodem w tym sensie, ze stanowi wyłączne lub podstawowe źródło utrzymania urzędnika - urzędnicy są zawodowo przygotowani albo przed wstąpieniem do służby państwowej albo w trakcie urzędowania
Pionowy i poziomy podział pracy oraz związana z nim specjalizacja:
Specjalizacja łączy się z podziałem pracy
Poziomy podział pracy polega na rozgraniczeniu zadań urzędników i zespołów urzędników tego samego szczebla - podział ten jest z reguły jest przeprowadzany według kryterium rzeczowego tzn. poszczególni urzędnicy załatwiają sprawy jednego wycinka życia społecznego, gospodarczego, politycznego Pionowy podział pracy odnosi się do urzędników i zespołów urzędników różnych szczebli - zadania powinny być na tyle sprecyzowane, aby nie dochodziło do kolizji urzędnikami innych szczebli Hierarchiczna struktura władzy - wynika z pionowego podziały władzy - zespoły niższych urzędników podlegają zespołom wyższego szczebla:
Podległość osobowa - uzależnienie od czynnika wyższego (nominacja, wysokości nagród)
Podległość służbowa - obowiązek podporządkowania się poleceniom służbowym przełożonego Obowiązywanie formalnych, generalnych reguł określających zachowanie na poszczególnych stanowiskach - nie sposób kierować rozgałęzionym aparatem biurokratycznym przy użyciu tylko indywidualnych poleceń służbowych - po to by administracja mogła działać jednolicie i sprawnie, wszelkie typowe sprawy powinny stać się przedmiotem regulacji normatywnej
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)