ZASADY ODPOWIEDZIALNOSCI
Na zasadzie winy jest to odpowiedzialność powszechna. Ustawodawca nie definiuje winy. Natomiast doktryna zgodnie przyjmuje, że pojecie winy ma dwa elementy: obiektywny i subiektywny. Obiektywny jest to bezprawność działania lub zaniechania osoby odpowiedzialnej za działanie. Subiektywny wiąże się z psychicznym nastawieniem sprawcy do czynu. Na gruncie PC winą określa się jako umyślną i nieumyślną, natomiast nie ma to większego znaczenia dla sprawcy (odpowiada za szkodę). Odpowiedzialność na zasadzie ryzyka musi wynikać z konkretnego przepisu i nie można jej domniemywać. Polega na tym, że: - jest sprawca, jest szkoda i jest poszkodowany, sprawca ponosi odpowiedzialność z samego faktu wyrządzenia szkody. Przy odpowiedzialności na zasadzie winy to poszkodowany musi udowodnić sprawcy winę, swoją szkodę i związek przyczynowy między nimi. Przy odpowiedzialności na zasadzie ryzyka poszkodowany udowadnia swoją szkodę i związek przyczynowy. Sprawca może zwolnić się z odpowiedzialności jeżeli wykaże jedną z trzech przesłanek egzenoracyjnych: siła wyższa, wyłączna wina poszkodowanego, wyłączna wina osoby trzeciej.
Siła wyższa jest to zdarzenie nagłe, zewnętrzne, którego nie można było przewidzieć ani zapobiec jego skutkom (piorun, powódź, trzęsienie ziemi).
Odpowiedzialność na zasadzie słuszności polega na tym, że jest sprawca i poszkodowany, ale brak jest winy sprawcy. Jest to odpowiedzialność wyjątkowa nie można jej domniemywać i występuje tylko tam gdzie to przewidział konkretny przepis.
Generalną zasadą odpowiedzialności w prawie zobowiązań jest odpowiedzialność za czyny własne, ale są również przypadki odpowiedzialności za czyny cudze.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)