Zasada podziału władz.
Zasada podziału władz nie ma charakteru absolutnego. Jej podstawową treścią jest odrzucenie możliwości skumulowania całej władzy w rękach jednego podmiotu. Zasada ta nigdy nie był rozumiana jako wprowadzająca całkowity zakaz przynależności do rządu (ministrów) pewnych kompetencji z zakresu stanowienia prawa, a do parlamentu - pewnych decyzji z zakresu wykonywania prawa.
Zasada podziału władz jest to jedna z najstarszych zasad, towarzyszących rozwojowi myśli ustrojowej już w czasach Arystotelesa. Rozwinęła się w XVII i XVIII w. Przez Johana Locke`a i Monteskiusza znalazła miejsce niemal we wszystkich demokratycznych konstytucjach współczesnego świata.
Podział funkcjonalny.
W każdym państwie wyodrębnia się jego 3 podstawowe funkcje:
funkcja polegająca na stanowieniu prawa, - funkcja polegająca na wykonywaniu tego prawa, rządzeniu, administrowaniu, funkcja polegająca na wymierzaniu sprawiedliwości, ściganiu przestępców, sądzenie.
Podział organizacyjny.
Podział podmiotowy:
funkcja pierwsza w postaci stanowienia prawa powinna należeć do parlamentu,
funkcja druga powinna należeć do władcy i aparatu dworskiego,
funkcja trzecia powinna należeć do niezależnych i niezawisłych sądów.
Należy przyjąć system hamulców i równowagi. Muszą istnieć instrumenty zapewniające równowagę władz. Instrumenty hamujące, instrumenty utrzymujące równowagę władz:
prawo veta,
prawo głowy państwa, władcy do rozwiązania parlamentu,
podzielenie parlamentu na dwie izby.
Konstytucja marcowa zapisała wprost zasadę podziału władz.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)