8. Zasada kontradyktoryjności zasada kontradyktoryjności określa sposób prowadzenia procesu karnego i jest ona ściśle powiązana z zasada skargowości, wespół, z którą określa formę procesu. Zasadę tą można określić jako dyrektywę prowadzenia procesu karnego w formie sporu równouprawnionych stron przed bezstronnym sądem. Przeciwieństwem tej zasady jest zasada śledcza, która oznacza skupienie w ręku jednego podmiotu procesowego wszystkich trzech funkcji procesowych i praktycznie wyklucza potrzebę istnienia stron procesowych. W polskim prawie ta zasada jest realizowana w trakcie postępowania przygotowawczego, lecz mimo dominującej pozycji prokuratora strony mają zagwarantowane określone uprawnienia. Pełna realizacja zasady kontradyktoryjności jest realizowana w postępowaniu przed sądem. I przejawia się w prawie stron do uczestniczenia w rozprawie. Jest to prawo a nie obowiązek, a decyzja w tej materii wiąże się w tzw. Dyspozycyjności stron(czyli swobodzie stron do dysponowania swoimi prawami). Kontradytoryjność zakłada, że cechą sporu procesowego jest równouprawnienie stron. Uprawnienia stron w toku postępowania:
Prawo do składania wniosków Prawo do udziału w czynnościach postępowania Prawo do zadawania pytań osobom przesłuchiwanym, do składania oświadczeń i do wypowiadania się w procesie. Prawo do zaskarżania zapadłych decyzji Możliwość do korzystania z pomocy fachowca
Regulacje wzmacniające zasadę k.
Kontradyktoryjny system przesłuchiwania na rozprawie art.370
Odczytywanie aktu oskarżenia należy do oskarżyciela(wyjątkowo w postępowaniu uproszczonym w sprawie z oskarżenia publicznego protokolant)
Możliwość działania oskarżyciela posiłkowego na takich samych zasadach jak oskarżyciela. Tzn. obok oskarżyciela publicznego
Przyznanie pewnych praw do obrony swoich interesów przez pokrzywdzonego nawet jeśli nie występuje w postępowaniu jako strona procesowa Możliwość odpowiedzialności tzw. Osób odpowiedzialnych posiłkowo
Postępowanie mediacyjne
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)