Zasada konsumpcji w prawie karnym - omówienie

Nasza ocena:

5
Pobrań: 35
Wyświetleń: 1337
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Zasada konsumpcji w prawie karnym - omówienie  - strona 1 Zasada konsumpcji w prawie karnym - omówienie  - strona 2

Fragment notatki:

LEX CONUMENS DEROGAT LEGI CONSUMPTAE ( ZASADA KONSUMPCJI )- Przepis konkurujący uchyla przepis konsumowany.
PRZEPIS KONSUMUJĄCY- poznamy po tym, iż zawiera on cały WYMIAR BEZPRAWIA wyznaczony przez przepis konsumowany. W tym znaczeniu zakwalifikowanie czynu na podstawie przepisu konsumującego wystarczy dla oddania zakresu bezprawia zawartego w przepisie skonsumowanym. Jeżeli w treści przepisu kradzieży z włamaniem zawarte jest zniszczenie rzeczy. Sprawca kradnie z włamaniem- bo niszczy rzecz- drzwi. W obu wypadkach oznacza to, że sprawca wypełnił przestępstwa kradzieży z włamaniem i znamiona przestępstwa zniszczenia cudzej rzeczy ( art. 288 §1 ).
W znamionach kradzieży z włamaniem ( PRZEPIS KONSUMUJĄCY ) jest zatem zawarty WYMIAR BEZPRAWIA zawarty w uszkodzeniu rzeczy ( PRZEPISIE KONSUMOWANYM )
Zbieg ma charakter pozorny, sprawca odpowiadał będzie z art. 279.
W konkretnym jednak wypadku może okazać się, iż przepis o kradzieży z włamaniem nie oddaje całego wymiaru bezprawia- znamion przestępstwa zniszczenia mienia. Jest tak wtedy, gdy sprawca dokonał np. kradzieży z włamaniem do obiektu sakralnego by okraść skarbonkę, w której znalazło się ledwie kilka monet. Sprawca skradł kilka monet, a czynu dokonał wybijając wielki XVI- wieczny witraż o znacznej wartości dla kultury. Gdyby kradzież z włamaniem- nie oddalibyśmy całego wymiaru bezprawia wynikającego ze zniszczenia witraża, który formalnie był zabezpieczeniem mienia. Zasada lex consumens derogat legi consumptae nie zadziała. Zbieg ma charakter rzeczywisty- powołać trzeba łącznie oba przepisy, których znamiona zostały wypełnione. Czyn sprawcy- kradzież z włamaniem z art. 279 §1 w związku z art. 288 w związku z art. 294 §2- zaostrzenie kary za zniszczenie rzeczy, jeśli przestępstwo zostało popełnione w stosunku do dobra o szczególnym znaczeniu dla kultury.
Dwa kryteria:
- Wolter- konsumpcja jest możliwa jedynie wtedy, gdy stopień społecznego niebezpieczeństwa ( szkodliwości ) czynu stypizowanego w przepisie konsumowanym jest znacznie niższy niż czynu stypizowanego w przepisie pochłaniającym,
- A. Marek- lex consumens non derogat legi consumptae severior- przepis zawierający łagodniejszą sankcję nie może pochłaniać przepisu surowszego.
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz