Zasada domniemania niewinności- opracowanie

5. Zasada domniemania niewinności zasada domniemania niewinności - oznacza, że nikt nie może być uznany za sprawcę przestępstwa, dopóki jego wina nie zostanie udowodniona według obowiązujących przepisów. Art. 42 ust 2 KONSTYTUCJI - Oskarżonego uważa się za niewinnego dopóki wina jego nie zostanie udowodniona i stwierdzona prawomocnym wyrokiem sądu. (działa od momentu wszczęcia postępowania do momentu uprawomocnienia się wyroku skazującego lub wyroku o warunkowym umorzeniu postępowania, chyba że wyrok ten zostanie skutecznie podważony)
Zasady wynikające z zasady domniemania niewinności:
zasada indubio pro reo - nie dające się rozstrzygnąć wątpliwości rozstrzyga się na korzyść oskarżonego. formalny ciężar dowodowy - spoczywa na organach procesowych nemo se ipsum accusare tenetur - oskarżony nie ma obowiązku dowodzić swej niewinności
ciężar dowodu w znaczeniu materialnym - na oskarżających(twierdzących) ciąży obowiązek udowodnienia swojej tezy i na nim spoczywa ciężar nie udowodnionej tezy. (wyjątkowo w przypada zniesławienia na oskarżonym spoczywa obowiązek materialnego ciężaru dowodowego)
badanie winy oraz wszelkich okoliczności związanych z odpowiedzialnością karną winno być dokonywane w sposób obiektywny, niezależnie od obciążających oskarżonego dowodów. Kwestia winy zostanie rozstrzygnięta dopiero z prawomocnym wyrokiem sądu i do tego czasu sąd nie może się skupiać tylko na dowodach oskarżających konieczność traktowania oskarżonego jako osoby niewinnej i stosowania wobec nikogo tylko takich ograniczeń swobody, które mają zabezpieczenie prawidłowy tok postępowania. ... zobacz całą notatkę