Na 17,5 stronach zawarto m.in. następujące zagadnienia: stosunek nauki administracji do prawa administracyjnego, stosunek nauki administracji do innych nauk pokrewnych, przydatność nauki administracji, spór o nazwę przedmiotu, początki "naukowej organizacji pracy", samodzielność działania organu administracyjnego, zakres działania organu administracyjnego, kolegialność i jednoosobowość, dyskusja nad cechami kierownika, autorytet kierownika, autorytet formalny, autorytet osobisty, typy kierownictwa, autokrata, demokrata, spiętrzenie obowiązków kierownictwa, osobiste kontakty kierownika, gabinet i sekretariat kierownika, służba prasowa, służba sekretarska, sztab, podstawowe funkcje kontroli, metody działania kontroli, możliwości i granice uwzględniania cech osobistych pracownika administracji, metody doboru kandydatów, ocena pracownika, układ stosunków wewnętrznych zespołu pracowniczego, rutyna administracyjna, intensywność pracy i wypoczynku, dokumentacja sprawy, metody badań biegu sprawy, podział funkcji wewnątrz organu administracyjnego, konferencje i zebrania, regulamin pracy organu administracyjnego, założenia pracy kancelaryjnej, techniczne zagadnienia organizacji biura.
Zarys nauki administracji
Przedmiot nauki administracji
Stosunek nauki administracji do prawa administracyjnego.
Należy zwrócić szczególną uwagę na stosunki prawne zachodzące w procesie administrowania. Stosunki prawne są bowiem nadbudową tego procesu, a więc służą do realizacji celów pozaprawnych (ekonomiczne, społeczne). Podstawowe zadanie nauki adm. w zestawieniu z nauką prawa adm. to uzyskanie odpowiedzi na pytanie, dlaczego stosunki prawne w sferze administrowania powinny być układane w taki, a nie w inny sposób i jak wykorzystywać prawne możliwości dla osiągnięcia optymalnych wyników ekonomicznych lub społecznych. Przepis prawny będzie tylko fragmentem badanego materiału. Dlatego nauka adm. zainteresowana jest tylko przepisami, w których zostały zawarte zasady ogólne prawidłowej organizacji pracy adm. Obie te gałęzie nauki, tzn. nauka prawa adm. i nauka adm. uzupełniają się. Nauka adm. nie jest nauką apolityczną, ponieważ:
- nie są obojętne cele, którym służy nauka w państwie
- w stosunku do aparatu państwa różnego typu, nie może ona stosować jednakowych metod badawczych
Stosunek nauki administracji do innych nauk pokrewnych.
Gałęzie wiedzy, które mogą i powinny wpływać na naukę adm. to:
1. Prakseologia, tzn. nauka o sprawnym działaniu, filozofia pracy. Wg. Kotarbińskiego "Prakseologom przypada w udziale m.in. zadanie napisania wstępnego rozdziału teorii organizacji pracy, zawierające wskazania ujęte w postaci twierdzeń adekwatnych."
2. Ekonomia. To nauka ekonomii sformuowała tego rodzaju stwierdzenia: nie ma efektu bez wysiłku lub zmęczenie zmniejsza efektywność.
3. Socjologia. Zainteresowanie tą nauką jest w sferze:
- stosunki między pracującymi w adm., a osobami trzecimi
- adm. państwowa działa wewnątrz społeczeństwa, a w oparciu o badania socjologiczne zwiększa prawdopodobieństwo społecznie prawidłowego działania adm.
4. Psychologia, a zwłaszcza psychologia społeczna ma duży wpływ na naukę adm. Korzystanie przez naukę adm. z tak wielu różnych nauk jest trochę niebezpieczne, gdyż każda z nich stosuje metody badawcze tylko sobie właściwe. To może doprowadzić do pomieszania wniosków, które są nieporównywalne.
Przydatność nauki administracji.
Konieczność analizy materiału faktycznego i uogólniania doświadczeń jest czynnikiem uzasadniającym potrzebę rozbudowy
(…)
… zatem powinien zajmować się sprawami, które nie mogą być przekazane do prowadzenia i decydowania żadnemu z podległych mu pracowników. W rzeczywistości dzieje się właśnie na odwrót, a wynika to zazwyczaj z "teorii", że jest się kierownikiem niezastąpionym. Przytłoczenie szczegółami kierownika jest "chorobą zawodową" adm., a nosi miano problem spiętrzenia decyzji. Jej symptomem jest przekazywanie…
… mu zalety i braki jego pracy
Decydujący głos w ocenie pracownika należy do jego bezpośredniego przełożonego. Może być jednak, ta ocena, zbyt stronnicza. W tej sytuacji, dobre wyniki daje składanie odrębnych opinii przez różne osoby. 2. Jaki jest lub może być zakres jawności oceny? Zależy to przede wszystkim od tradycji i kultury politycznej społeczeństwa. Można jednak wyprowadzić pewną grupę osób…
…:
- te stosunki, których podstawą są przepisy prawne (stosunek formalny, np. kierownik - pracownik)
- te stosunki, których podstawą są powiązania pozaprawne (stosunek nieformalny, np. więź szacunku grupy do swego kolegi)
Oba te typy stosunku mogą, ale nie muszą się pokrywać. Należy wspomnieć, iż grupa nieformalna może wpływać podtrzymująco lub rozluźniająco na wydajność całego zespołu. Siła grup nieformalnych…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)