To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
zanieczyszczenia gleby przez metale ciężkie Spośród chemicznych substancji toksycznych, wprowadzanych do środowiska przez człowieka największe niebezpieczeństwo stanowią metale ciężkie. Są one niezniszczalne i nieusuwalne. Raz wprowadzone do środowiska będą krążyć stale, zmieniając co najwyżej swoją formę - rodzaj połączenia chemicznego. Stężenie metali ciężkich w glebie wpływa na rodzaj intensywności procesów biologicznych, na wielkość plonów, przesądza czy produkt nadaje się do spożycia czy nie.
Metale ciężkie to pierwiastki o gęstości większej od 4,5 g/cm 3 . W reakcjach chemicznych wykazują tendencję do oddawania elektronów. Mają wysoką temperaturę topnienia i wrzenia. Wykazują właściwości redukujące. W stanie ciekłym i stałym charakteryzują się dobrą przewodnością cieplną i elektryczną.
Źródła zanieczyszczeń metalami ciężkimi możemy podzielić na naturalne i antropogeniczne, czyli spowodowane przez człowieka. Zanieczyszczenia naturalne związane są z obiegiem i migracją metali ciężkich w naturalnym środowisku przyrodniczym i wiążą się z takimi procesami jak: wietrzenie skał , erupcja wulkanów, pożary lasów, procesy glebotwórcze . Źródłami antropogenicznego skażenia są różne gałęzie przemysłu, energetyka, hutnictwo, kopalnictwo, komunikacja, wysypiska odpadów, nawozy. Metale ciężkie z tych źródeł ulegają rozproszeniu w środowisku i zanieczyszczają gleby, wody, powietrze i bezpośrednio lub poprzez rośliny dostają się do organizmu zwierząt i człowieka. Kopalnictwo rud i hutnictwo metali niezależnych (miedzi, cynku, ołowiu) przyczyniają się do silnego zanieczyszczenia gleb w sąsiedztwie, lecz na mniejszym obszarze w porównaniu z rozproszonym działaniem energetyki. Do znacznego zanieczyszczenia gleb i roślin metalami ciężkimi dochodzi wśród szlaków komunikacyjnych. Odnosi się to przede wszystkim do ołowiu, który występuje w spalinach samochodowych, kadmu i chromu, z którym mamy do czynienia w czasie ścierania się opon i innych części pojazdów. Do najbardziej toksycznych metali należy ołów , rtęć i kadm . Są to pierwiastki, które występując w środowisku w dawkach wyższych niż najwyższe dopuszczalne stężenie powodują najczęściej powstawanie nowotworów.
I tak: do skażenia gleb ołowiem dochodzi podczas wydobycia i przetwarzania rud . Źródłem zanieczyszczenia są również farby zawierające ołów, składowiska odpadów . Ołów został zgromadzony w glebie jako wynik dziesięcioleci spalania benzyny ołowiowej . Wzrost ilości ołowiu w glebie wpływa niekorzystnie na mikroorganizmy glebowe, hamując proces rozkładu materii organicznej. Metal ten jest łatwo pobierany z gleby przez rośliny co może powodować bezpośrednie zagrożenie w łańcuchu pokarmowym. nadmiernemu procesowi pobierania ołowiu sprzyja kwaśny odczyn gleb, słabe zdolności sorpcyjne oraz niska zawartość próchnicy w glebach. Dla człowieka ołów jest przyczyną wielu chorób, hamuje tworzenie się czerwonych ciałek krwi, niszczy nerki, uszkadza układ nerwowy. Najwyższe dopuszczalne stężenie tego metalu w glebie o pH 6-7 wynosi 300 mg/kg.
(…)
… do prawidłowego rozwoju rośliny. Maksymalne stężenie cynku dla gleb o pH 6-7 wynosi 300 mg/kg.
Źródłem zanieczyszczenia gleb niklem są głównie emisje przemysłowe, stosowanie osadów ściekowych, nieumiejętne nawożenie nawozami fosforowymi. Znaczenie niklu w procesach fizjologicznych, jak i specyfika jego działania nie są do końca poznane i ustalone. Znany jest udział w procesach wiązania azotu przez bakterie glebowe. Jeżeli znajduje się w roztworze glebowym w formach nierozpuszczalnych jest łatwo pobierany przez rośliny co stanowić może niebezpieczeństwo dla ludzi i zwierząt. Dopuszczalne zawartości niklu wynoszą dla gleb lekkich 30 mg/kg a dla gleb ciężkich 100 mg/kg suchej masy.
Kadm do otoczenia dostaje się z zakładów przemysłowych z pyłami i ściekami oraz z wodami kopalnianymi rud i metali kolorowych…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)