Zaniechanie ukarania sprawcy za przestępstwa skarbowe

Przypadki zaniechania ukarania sprawcy za przestępstwa i wykroczenia skarbowe z wyłączeniem instytucji dobrowolnego poddania się odpowiedzialności Wyróżnia się trzy różne instytucje prawa karnego skarbowego mające zastosowanie zarówno do przestępstw skarbowych, jak i wykroczeń skarbowych, takie jak:
Czynny żal skutkujący niepodleganie karze
Dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, które jest swoistym środkiem karnym
Odstąpienie od wymierzenia kary, która jest instytucją sądowego wymiaru kary łączącą się z faktem skazania sprawcy i orzeczeniem wobec niego nierzadko samoistnego środka karnego lub nawet kilku środków karnych.
Trudno zatem uznać, że te wszystkie trzy instytucje wiążą się z rzeczywistym zaniechaniem ukarania sprawcy. Kodeks karny skarbowy z 1999 roku nie czyni z kar formalnie orzekanych pierwszoplanowych instrumentów zwalczania przestępstw i wykroczeń skarbowych. Cechą charakterystyczną prawa karnego skarbowego jest szerokie zachęcanie sprawców czynów karnych skarbowych do dobrowolnego uregulowania uszczuplonej lub narażonej na uszczuplenie należności publicznoprawnej zarówno przed ujawnieniem dokonania bezprawia, jak i po jego ujawnieniu na każdym etapie postępowania karnego z ustawowo zagwarantowaną korzyścią dla sprawcy, poczynając od niepodlegania karze do różnych postaci i stopni degresji karania. ... zobacz całą notatkę