To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
W. Dajczak. Notatka składa się z 3 stron.
4.3.3. (wszystko) mens testatoris (zamiar testatora) - pierwotne źródło dyspozycji
wola testatora musi być:
jasna
rzeczywista
kompletna
na serio
z chęcią wywołania skutków prawnych
dowiedzeniu woli służyły tabliczki i świadkowie
archaiczna zasada formalizmu nie dopuszczała dokonania pewnych dyspozycji milcząco, wymagano wyraźnej deklaracji
zamiar miał być wyrażony zrozumiale
Favor testamenti - generalna dyrektywa interpretacyjna oparta o szacunek do woli zmarłego
celem jest nadanie jak najpełniejszego wyrazu woli testatora
jeśli jest to niemożliwe, należy utrzymać testament w mocy nawet przy pewnych modyfikacjach (do czego miał uprawnienia urzędnik)
należy dołożyć starań, aby utrzymać choćby to, co było pragnieniem testatora
ta zasada to przychylność dla testamentu, interpretowanego w danym porządku społecznym i prawnym
Kompilacja zawiera kilka zasad:
w testamentach jak najpełniej wykładamy wolę testatorów semper in dubiis benigniora praeferenda sunt - w razie wątpliwości, należy wybrać życzliwsze
Marcellus:
gdy w testamencie coś napisano dwuznacznie lub też opatrznie, pobłażliwie należy interpretować i wedle tego, co prawdopodobnym się wydaje, niech za prawdziwe będzie przyjęte - wola dorozumiana
inne reguły prawa rzymskiego: plus nuncaptum, minus scriptum - więcej powiedziano, niż napisano
domniemanie prawidłowego wypowiedzenia wszystkiego przez testatora
domniemanie dokładności tej wypowiedzi
powoływano, gdy brakowało czegoś formule ustanowienia dziedzica
uszanowanie woli testatora milcząco wynikającej z testamentu falsa causa non nocet - źle lub mylnie podana przyczyna nie wpływała na ważność dyspozycji
błąd istotny (co do osoby, a nie jej cech) powoduje nieważność zapisu
zamieszczenie warunku, ale jednoczesny zamiar ustanowienia dziedzica i bez niego, powoduje wygaśnięcie warunku causa Curiana (odsyłam do podręcznika, str. 256/7 opisane rzeczowo i dokładnie) falsa demonadstratio non nocet - dyzpozycja pozostaje w mocy mimo błędnego przedstawienia falsa demonstratio to użycie niewłaściwych słów co do osoby lub rzeczy, które miało się na myśli
słowa mają inny sens niż nadał im testator, ale ustala się go w drodze wykładni
interpretacja indywidualna:
rekonstrukcja tego, co w rzeczywiście chciał osiągnąć testator
decyduje o niej własny sposób ubierania się testatora, wykonywany zawód, sposób życia etc
wola dorozumiana - wyżej: Marcellus
interpretacja subiektywna i obiektywna
(…)
… mogło nastąpić jedynie przez niedotrzymanie terminu złożenia oświadczenia
pro herede gestio (zachowanie się jak dziedzic) wykonywanie czynności, które tylko on może dokonać
dochodzenie wierzytelności
spłata długu spadkowego
zbycie dobra lub wyzwolenie niewolnika spadkodawcy
administracja majątkiem w celu uprawy pól
używanie i zbywanie dóbr, o których powołany myślał, że są częściami spadku
Prokulus…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)