To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Zalety i wady tradycyjnego rachunku kosztów.
ZALETY:
rachunek ten jest dostosowany do wymogów sprawdzalności finansowej i długookresowych problemów decyzyjnych, rachunek ten nie umniejsza znaczenia kosztów stałych, w rach. kosztów zm. bowiem ignoruje się fakt, iż w długim okresie również koszty stałe powinny być uwzględniane w procesie podejmowania decyzji,
rach. kosztów pełnych unika fikcyjnych strat w sprawozdaniach wewnętrznych w przypadku sezonowej realizacji sprzedaży tj. gdy sprzedaż kumuluje się w jednym lub kilku okresach. W okresach pozostałych przy sezonowej sprzedaży wynik finansowy jest ujemny i = kosztom stałym produkcji. Natomiast w czasie skumulowanej sprzedaży gwałtownie rośnie. Zastosowanie rachunku kosztów pełnych poprzez aktywowanie kosztów stałych w zapasach powoduje równomierne rozłożenie ich na okresy, których sprzedaż = 0. oznacza to, iż rachunek kosztów pełnych pozwala w sposób bardziej realny odzwierciedlić sytuację finansową w krótkich okresach tj. w sezonie i poza sezonem.
zwolennicy tego rach. uważają, że rach. ten jest teoretycznie lepszy od rach kosztów zmiennych, ponieważ wytworzenie produktu nie jest możliwe bez ponoszenia kosztów stałych, stąd powinny być one rozliczane na produkowane wyroby.
WADY:
Krytyka rachunku kosztów pełnych wykazuje błędność założenia odnośnie proporcjonalizacji kosztów stałych a także niedokładność metod proporcjonalnego rozliczania kosztów na produkty. Podkreśla się również cechę globalności tego rachunku tj. ukierunkowania na tworzenie kosztów przedsiębiorstw jako całości oraz ustalenie kosztu produktów wytwarzanych przy wykorzystaniu prostych procesów techniczni - technologicznych. W warunkach współczesnego przedsiębiorstwa zbyt zagregowany charakter informacji o kosztach ogranicza wykorzystanie r.k.pełnych do optymalizacji działań globalnych i w warunkach pełnego wykorzystania zdolności produkcyjnych.
Po pierwsze, podział kosztów na koszty bezpośrednie i koszty pośrednie staje się coraz mniej przydatny w zarządzaniu przedsiębiorstwem. Proporcjonalny do przyjętego klucza podział kosztów pośrednich nadaje im charakter kosztów w dużym stopniu zależny od rozmiarów produkcji (koszty bezpośrednie), przy czym koszty te w większości mają charakter kosztów stałych, a więc niezależnych od rozmiarów produkcji.
Po drugie, rachunek kosztów pełnych zniekształca koszt jednostkowy wyrobu na skutek tzw. proporcjonalizacji kosztów pośrednich w stosunku do płac lub innych podstaw odniesienia. W tej sytuacji dane o kosztach jednostkowych tracą w dużym stopniu swoją wiarygodność.
Po trzecie, utrudnione są możliwości poprawnej dezagregacji wyniku funkcjonowania wewnętrznych jednostek organizacyjnych przedsiębiorstwa, stąd utrudnione są działania motywacyjne na rzecz obniżenia kosztów. Ośrodki odpowiedzialności za koszty stają się fikcją.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)